Postanowienie SN z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. III SPP 36/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Jolanta Frańczak

SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

w sprawie ze skargi J. A. na przewlekłość postępowania Sądu Apelacyjnego w [...] w sprawie I ACa [...]/16, z udziałem Skarbu Państwa - Prezesa Sądu Apelacyjnego w [...] po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 12 lipca 2017 r.,

oddala skargę.

Uzasadnienie

J. A., reprezentowana przez adwokat J. Z., w skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki wniosła o: 1) stwierdzenie przewlekłości postępowania toczącego się przed Sądem Apelacyjnym w [...]; 2) zlecenie sądowi prowadzącemu postępowanie odpowiednich czynności w wyznaczonym terminie; 3) zasądzenie od Skarbu Państwa odpowiedniej sumy pieniężnej w wysokości 20.000 zł.; 4) zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej, wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skargi wskazała, że postępowanie w sprawie I ACa [...]/16 jest prowadzone przez Sąd Apelacyjny w [...] I Wydział Cywilny od października 2016 r. Sprawa dotyczy ustalenia ewentualnej odpowiedzialności pozwanej za naruszenie dóbr osobistych J. B.

W ocenie skarżącej, Sąd Apelacyjny nie wykazuje żadnej aktywności, "od ośmiu miesięcy nic się w sprawie nie dzieje" i brak wiadomości w jakim choćby okresie strona otrzyma jakąkolwiek wiadomość z Sądu.

Skarżąca zaznaczyła, że postępowanie w sprawie niniejszej dotyczy ochrony dóbr osobistych i niepodejmowanie przez Sąd tak długo czynności w sprawie, poza oczywistym naruszeniem prawa pozwanej do rzetelnego procesu polegającego na prawie do sprawiedliwego i jawnego rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 45 Konstytucji RP oraz art 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka), skutecznie uniemożliwia pozwanej uzyskanie ochrony prawnej. Formułowane przez powoda zarzuty mają poważny charakter i wywierają wpływ na życie zawodowe pozwanej, która ze względu na te zarzuty nie może wykonywać dotychczasowej pracy ani nie może znaleźć innej pracy w zawodzie. Prowadzenie niniejszego postępowania, spowodowało swego rodzaju ostracyzm społeczny. Z tej przyczyny fakt przedłużania się postępowania i oczekiwanie na rozstrzygnięcie sądowe stanowi - zdaniem skarżącej - niczym nieusprawiedliwioną dolegliwość dla pozwanej.