Wyrok SN z dnia 12 października 2016 r., sygn. IV KK 171/16

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Eugeniusz Wildowicz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Józef Dołhy

SSN Roman Sądej

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Zbigniewa Siejbika w sprawie B. L. i D. P. skazanych z art. 158 § 2 k.k. i R. K. skazanego z art. 158 § 2 k.k. w zb. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 12 października 2016 r., kasacji, wniesionych przez obrońców skazanych od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 23 września 2015 r., sygn. akt VII Ka (...) zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 6 października 2014 r., sygn. akt II K (...),

I. na podstawie art. 455 k.p.k. w zw. z art. 536 k.p.k. w zw. z art. 537 § 1 k.p.k. uchyla zaskarżony wyrok w odniesieniu do R. K. i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym;

II. oddala kasacje obrońców skazanych B. L. i D. P. jako oczywiście bezzasadne, a kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego w tym zakresie obciąża skazanych w częściach na nich przypadających;

III. zarządza zwrot na rzecz R. K. wniesionej opłaty od kasacji w kwocie 450 zł.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Ż., wyrokiem z dnia 6 października 2014 r. oskarżonych B. L., D. P. i R. K. uznał za winnych tego, że w nocy 29 lipca 2012 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu M. B. szarpiąc go, zadając mu uderzenia pięściami w rejon głowy i tułowia, a R. K. kopiąc go nogą w twarz, w następstwie czego pokrzywdzony doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci stłuczenia powłok głowy - guza w okolicy skroniowo - potylicznej po stronie lewej, krwiaka podtwardówkowego, krwotoku podpajęczynówkowego, stłuczenia mózgu oraz otarć naskórka i sińca okolicy bródkowej, stanowiącego chorobę realnie zagrażającą życiu oraz ciężką chorobę długotrwałą, tj. uznał B. L. i D. P. za winnych przestępstwa z art. 158 § 2 k.k. i za to skazał B. L. na karę 4 lat pozbawienia wolności, D. P. na karę 2 lat pozbawienia wolności. R. K. uznał za winnego przestępstwa z art. 158 § 2 k.k. w zb. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to skazał go na karę 5 lat pozbawienia wolności. Na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzekł na rzecz M. B. nawiązki: od R. K. w wysokości 40.000 zł, od B. L. w wysokości 30.000 zł i od D. P. w wysokości 20.000 zł.