Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2016 r., sygn. I UZ 43/16

Powstanie nowych okoliczności dotyczących ustalania wysokości uszczerbku na zdrowiu, spowodowanego wypadkiem przy pracy, dopiero podczas postępowania apelacyjnego, nie stanowi podstawy zastosowania art. 477¹⁴ § 4 k.p.c. przez Sąd drugiej instancji.

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 10-12/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)

SSN Krzysztof Rączka

SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania Ł. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T. o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 18 listopada 2016 r., zażalenia organu rentowego na wyrok Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 23 czerwca 2016 r., sygn. akt V Ua (...),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w P. do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. akt IV U (...), Sąd Rejonowy -Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. oddalił odwołanie Ł. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w T. z dnia 10 lipca 2014 r., odmawiającej odwołującemu się prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy.

Sąd Rejonowy ustalił, że odwołujący się w dniu 21 sierpnia 2013 r. uległ wypadkowi przy pracy doznając urazu skrętnego stawu skokowego prawego, ale uraz ten nie spowodował uszczerbku na zdrowiu, co wynikało z opinii biegłych lekarzy ortopedów. Wobec ustalenia, że wypadek, jakiemu uległ wnioskodawca 21 sierpnia 2013 r., nie spowodował uszczerbku na zdrowiu, Ł. M. nie ma prawa do spornego odszkodowania.

Wnioskodawca zaskarżył wyrok Sądu Rejonowego apelacją. Sąd Okręgowy wziął pod uwagę dodatkowo, że lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 22 kwietnia 2014 r. ustalił, że na skutek wypadku przy pracy wnioskodawca doznał 2% stałego uszczerbku na zdrowiu. Komisja lekarska stwierdziła, że na skutek wypadku wnioskodawca nie doznał żadnego uszczerbku na zdrowiu. W dniu 7 lutego 2015 r. wnioskodawca wykonał rentgen stawu skokowego prawego. W dniu 4 grudnia 2015 r. wnioskodawca był na wizycie lekarskiej u specjalisty ortopedy dr hab. n. med. M. D., który stwierdził pourazową niestabilność boczną stawu skokowego prawego z możliwym uszkodzeniem chrzęstnym i wydał mu skierowanie do szpitala celem wykonania artroskopii stawu skokowego z jednoczesnym zeszyciem ATFL i CFL stawu skokowego prawego.