Postanowienie SN z dnia 14 listopada 2016 r., sygn. I PZ 17/16

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z powództwa J.P. przeciwko Zakładowi Budynków Komunalnych w C. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 listopada 2016 r., zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 4 kwietnia 2016 r., sygn. akt IX Pa ... /15,

oddala zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2016 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił skargę kasacyjną powódki od prawomocnego wyroku tego Sądu z dnia 10 grudnia 2015 r.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że wyrokiem z dnia 30 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy w B. zasądził od pozwanego Zakładu Budynków Komunalnych w C. na rzecz powódki J.P. kwotę 6.360 zł. Wyrok został zaskarżony w całości apelacją przez stronę pozwaną. Wartość przedmiotu zaskarżenia określono na kwotę 6.360 zł. Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2015 r. Sąd Okręgowy w K. zmienił zaskarżone orzeczenie i oddalił powództwo. W skardze kasacyjnej wniesionej do wyroku Sądu drugiej instancji pełnomocnik powódki oznaczył wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 6.360 zł. Sąd Okręgowy zauważył, że strona pozwana skarżąc wyrok Sądu Rejonowego w B. była pokrzywdzona orzeczeniem w zakresie punktu 1 jego sentencji, tj. co do zasądzonej na rzecz powódki kwoty 6. 360 zł. Zatem wartość przedmiotu zaskarżenia apelacyjnego wynosiła kwotę 6. 360 zł i taka pozostaje na etapie postępowania kasacyjnego. Oznacza to niedopuszczalność skargi kasacyjnej w świetle art. 398 § 1 k.p.c., co implikuje odrzucenie tegoż środka zaskarżenia z mocy art. 398 § 2 k.p.c.