Wyrok SN z dnia 9 września 2016 r., sygn. V CSK 62/16

Jeżeli inwestor nie zgłosi sprzeciwu, to nie może później kwestionować dokonanego przez generalnego wykonawcę wyboru waluty i sposobu zapłaty wynagrodzenia podwykonawcy za zrealizowane roboty budowlane.

Gazeta Prawna nr 177/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Anna Kozłowska

SSN Marta Romańska

w sprawie z powództwa J. Spółka z o.o. w S. przeciwko S. Sp. z o.o. w G. ( poprzednio: D. Sp. z o.o. w G.) o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 9 września 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 sierpnia 2015 r., sygn. akt V ACa (...),

1) uchyla zaskarżony wyrok w części oddalającej apelację co do odsetek za okres od dnia 31 maja 2013 r. do dnia 30 października 2013 r. i w tym zakresie zmienia wyrok Sądu Okręgowego w G. z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt X GC (...) w ten sposób, że oddala powództwo o zapłatę odsetek za wyżej wymieniony okres;

2) oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie;

3) zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka J. Spółka z o.o. w S. - po ostatecznym sprecyzowaniu żądania -wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej D. Spółki z o.o. w G. kwoty 102.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 30 kwietnia 2013 r. tytułem zapłaty reszty wynagrodzenia za wykonane roboty budowlane.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym Sąd Okręgowy w G. uwzględnił powództwo. W sprzeciwie pozwana żądała oddalenia powództwa, podnosząc, że dochodzono roszczenie nie istnieje, gdyż powódka mogła żądać zapłaty jedynie w euro, a nie w złotych.

Wyrokiem z dnia 30 października 2014 r. Sąd Okręgowy w G. zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 102.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 31 maja 2013 r., a w pozostałej części żądanie odsetkowe oddalił. Ustalił, że w dniu 5 stycznia 2013 r. pozwana (jako inwestor) zawarła z V. umowę o roboty budowlane, określając wynagrodzenie ryczałtowe w euro. W dniu 28 stycznia 2013 r. V. zawarł z powódką umowę o podwykonawstwo części robót budowlanych określonych w powyższej umowie. Wynagrodzenie określono na 2.720.000 zł netto, powiększone o podatek VAT, wskazując jedynie jego ekwiwalent w walucie euro. Generalny wykonawca, pismem z 27 lutego 2013 r., zgłosił powódkę jako podwykonawcę inwestorowi. Do umowy sporządzone zostały 3 aneksy, z których aneks nr 1, z dnia 14 lutego 2013 r., zmieniał postanowienie umowne w zakresie wynagrodzenia w ten sposób, że przewidywał jego wysokość na kwotę 647.619,05 euro. W dniu 31 marca 2013 r. spisany został protokół odbioru wykonanych przez powódkę elementów robót, a wartość prac określono na kwotę 1.097.057,28 zł. W dniu 29 marca 2013 r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...), obciążając V. kwotą 1.349.380,45 zł brutto (netto - 1.097.057,28 zł). Faktura ta została skorygowana przez zmianę daty jej wystawienia na 31 marca 2013 r. Wcześniejsze faktury określały wynagrodzenie w złotych, a późniejsze w euro.