Wyrok SN z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. IV CSK 2/16

Przedsiębiorstwo energetyczne, które nie legitymuje się uprawnieniem do ingerowania w sferę cudzej własności nieruchomości dla bieżącego utrzymania urządzeń przesyłowych, korzysta z tej nieruchomości w złej wierze i zobowiązane jest do świadczenia właścicielowi wynagrodzenia na podstawie art. 225 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Górski (przewodniczący)

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa A. R. i J. R. przeciwko E. Spółce Akcyjnej o nakazanie i zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 listopada 2016 r., skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 sierpnia 2015 r.,

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie I w części oddalającej apelację w zakresie żądania wynagrodzenia w wysokości 50.000 zł oraz w punkcie II i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd pierwszej instancji oddalił powództwo o zapłatę kwoty 300.000 zł tytułem wynagrodzenia za bezpodstawne korzystanie z należących do powodów działek oraz o nakazanie usunięcia urządzeń posadowionych na tych działkach. Uznał brak złej wiary po stronie pozwanej przy korzystaniu z gruntów powodów, ponieważ urządzenia energetyczne zostały wzniesione zgodnie z obowiązującym przepisami, a tylko zła wiara korzystającego z gruntów w granicach służebności uprawniałaby powodów do żądania wynagrodzenia na podstawie art. 225 k.c.