Wyrok SN z dnia 19 lutego 2016 r., sygn. V CSK 365/15

Pierwsze zawezwanie jest ze strony uprawnionego czynnością podjętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia roszczenia. Aprobata stanowiska, że pierwsze zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia nie przesądza w jakimkolwiek stopniu o wystąpieniu lub braku wystąpienia tożsamego skutku prawnego w odniesieniu do kolejnego zawezwania do próby ugodowej. Kolejne zawezwanie do próby ugodowej jest bowiem taką czynnością, która może wywołać skutek przewidziany w art. 123 § 1 pkt 1 k.c. ale jedynie wówczas, jeżeli w okolicznościach stanu faktycznego zaistnieje podstawa do oceny, że czynność tę przedsięwzięto bezpośrednio w celu wskazanym w tym przepisie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Barbara Myszka

SSN Monika Koba

Protokolant Ewa Zawisza

w sprawie z powództwa T. Spółki Akcyjnej w K. przeciwko G. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2016 r., skarg kasacyjnych obu stron od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26 marca 2015 r.,

I uchyla zaskarżony wyrok w pkt. 1 (pierwszym) w zakresie uwzględniającym powództwo i w pkt. 3 (trzecim), i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

II oddala skargę kasacyjną powoda.

Uzasadnienie

Powódka T. S.A. domagała się zasądzenia od pozwanej spółki G. kwoty 52886140 zł tytułem reszty ceny nabycia przelanych wierzytelności.

Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 26 marca 2015 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 14 maja 2014 r. oddalający powództwo w ten sposób, że zasądził od spółki G. na rzecz powódki T. S.A. kwotę 2644307 zł z odsetkami.

Sąd ustalił, że w dniu 17 czerwca 1999 r. poprzedniczka prawna powódki, spółka akcyjna G. (GZE) zawarła z pozwaną umowę przelewu wierzytelności przysługującej jej od Huty Ł. na kwotę 88000000 zł, obniżoną aneksem z 23 lipca 1999 r. do kwoty 83160367,26 zł. Za ich nabycie pozwana zobowiązała się zapłacić cenę w kwocie 55100000 zł w terminie do 31 grudnia 1999 r. W razie bezskuteczności egzekucji wierzytelności przelanej, wierzytelność w kwocie niezaspokojonej miała wrócić do zbywcy z dniem 31 stycznia 2000 r. (§ 4 pkt 3 i 4 umowy). Do dnia 31 grudnia 1999 r. na poczet ceny nabycia pozwana zapłaciła zbywcy 2213860 zł. Przelane dwukrotnie przez pozwaną w kwietniu 2000 r. kwoty po 100000 zostały przez powódkę zwrócone, gdyż w jej ocenie zgodnie z § 4 pkt 4 umowy przelewu, doszło do zwrotnego przeniesienia niewyegzekwowanej wierzytelności.