Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. II UK 144/14

W razie śmierci świadczeniobiorcy należne mu pieniądze wypłaca się małżonkowi lub dzieciom. Przy czym wypłata obejmuje wyłącznie okres trzech lat wstecz od daty śmierci.

Gazeta Prawna nr 8/2015

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Roman Kuczyński (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

Protokolant Anna Matura

w sprawie z wniosku M. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. przy udziale zainteresowanego M. M. o wypłatę niezrealizowanego świadczenia , po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 stycznia 2015 r., skarg kasacyjnych organu rentowego i wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 listopada 2013 r.,

1. oddala obie skargi kasacyjne;

2. wzajemnie znosi między stronami koszty postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. decyzją z 10 lipca 2012 r., odmówił M. M. prawa do wpłaty niezrealizowanego świadczeń po zmarłym ojcu J. M. za okres od 1 września 2004 r. do 1 stycznia 2010 r.

Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 28 grudnia 2012 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni od powyższej decyzji.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że decyzją z 9 marca 1981 r. organ rentowy przyznał J. M. prawo do emerytury od 5 grudnia 1980 r., wypłacaną od 1 października 1994 r. wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym. W dniu 28 lipca 2004 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ujawnił nadpłatę emerytury na rzecz świadczeniobiorcy. Na tę okoliczność został sporządzony protokół, w którym podano, że J. M. zaginął w maju 2004 r., zaznaczając, iż na koncie emerytalnym ubezpieczonego nie odnotowano zwrotów przekazów pocztowych. Po zgłoszeniu reklamacji, Rejonowy Urząd Poczty w L. pismem z 9 sierpnia 2004 r. poinformował organ rentowy, że kwotę przekazu pocztowego nadanego 28 czerwca 2004 r. wypłacono córce J. M. - M. M. w dniu 30 czerwca 2004 r., natomiast ostatnie świadczenie emerytalne zostało wypłacone w sierpniu 2004 r. W dniu 9 sierpnia 2004 r. M. M. powiadomiła organ rentowy o podejrzeniu zaginięcia ojca i równocześnie wniosła o chwilowe wstrzymanie wypłaty emerytury do ostatecznego wyjaśnienia sprawy. Decyzją z 9 sierpnia 2004 r. organ rentowy wstrzymał J. M. dalszą wypłatę emerytury, poczynając od dnia 1 września 2004 r. Decyzja została przesłana na adres J. M. widniejący w aktach rentowych. Odwołująca nie była upoważniona do odbioru świadczeń J. M. ani do reprezentowania jego interesów. J. M. nie miał konta w banku, na które byłoby przekazywane świadczenie emerytalne. Sąd Rejonowy w R. postanowieniem z dnia 4 lutego 2011 r., sygn. akt ... 547/09, prawomocnym od dnia 26 lutego 2011 r., uznał J. M. za zmarłego z dniem 1 stycznia 2010 r. W dniu 27 kwietnia 2011 r. M. M. złożyła wniosek o wypłatę niezrealizowanych świadczeń po zmarłym ojcu, załączając do wniosku kserokopię odpisu skróconego aktu zgonu oraz kserokopię prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w R. z 4 lutego 2011 roku. Decyzją z 19 maja 2011 r. organ rentowy odmówił jej prawa do wypłaty tychże świadczeń z uwagi na upływ ustawowego terminu do złożenia wniosku. Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 8 września 2011 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni od powyższej decyzji, natomiast Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012 r. uchylił zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzającą je decyzję i przekazał sprawę organowi rentowemu do ponownego rozpoznania. W dniu 10 lipca 2012 r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.