Uchwała SN z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. I KZP 4/14

Na postanowienie w przedmiocie zastosowania art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1247) przysługuje zażalenie per analogiam do art. 420 § 4 k.p.k.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Kazimierz Klugiewicz

SSN Zbigniew Puszkarski

Protokolant Łukasz Majewski

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Beaty Mik

w sprawie W. K. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 30 kwietnia 2014 r., przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w W., postanowieniem z dnia 8 stycznia 2014 r., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

"Czy na postanowienie sądu I instancji wydane na podstawie art. 50 ust.1 ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 25 października 2013 roku poz. 1247) przysługuje zażalenie?"

podjął uchwałę:

Na postanowienie w przedmiocie zastosowania art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1247) przysługuje zażalenie per analogiam do art. 420 § 4 k.p.k.

Uzasadnienie

Przekazane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne wyłoniło się w następującej sytuacji procesowej.

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2012 r., Sąd Rejonowy w W. uznał m.in. oskarżonego W. K. za winnego tego, że "w dniu 18 lipca 2006 r. wspólnie i w porozumieniu z G. W. oraz inną ustaloną osobą w autobusie linii [...] na trasie ul. T. - G. usiłował dokonać kradzieży mienia w postaci torebki damskiej zawierającej m.in. portfel, pieniądze w kwocie 300 zł i telefon komórkowy na szkodę H. Ł., lecz czynu tego nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy Policji", przy czym dopuścił się go w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności będąc skazanym za podobne przestępstwo umyślne, tj. czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k. i na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. wymierzono mu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 30 stawek dziennych po 20 zł.