Wyrok SN z dnia 11 marca 2014 r., sygn. III PK 78/13

Strony układu zbiorowego pracy nie mogą wprowadzać do jego treści postanowień ograniczających możliwość rozwiązywania układu z uwagi na bezwzględnie wiążący charakter normy z art. 241⁷ par. 1 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSA Agata Pyjas-Luty (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ Solidarność przy "D." spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. przeciwko "D." spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. o przekazanie należnych środków na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 11 marca 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia 2012 r.,

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od strony pozwanej "D." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz powoda Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ Solidarność przy "D." spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 marca 2012 r. Sąd Okręgowy w S. nakazał stronie pozwanej D. Sp. z o.o. w S. przekazanie na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych kwoty 433.926,24 zł tytułem odpisu za rok 2010 wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 października 2010 r. do dnia przekazania, zasądził od pozwanej na rzecz powódki Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ "Solidarność" przy D. Sp. z o.o. w S. kwotę 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania oraz nakazał ściągnąć od pozwanej D. Sp. z o.o. w S. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w S. kwotę 21.697 zł tytułem opłaty stosunkowej od pozwu, której powódka nie miała obowiązku uiścić.

Podstawę orzeczenia stanowiły następujące ustalenia faktyczne. W dniu 10 października 1985 r. prezes spółki "D. - H." (poprzednika prawnego strony pozwanej) zawarł z działającymi w zakładzie organizacjami związkowymi porozumienie w sprawie zakładowego systemu wynagradzania, w którym w § 33 ustalono, że "przed rozwiązaniem porozumienia Prezes Spółki jest obowiązany zasięgnąć opinii związków zawodowych i uzyskać pozytywną opinię", a w § 34, że "do czasu zawarcia nowego porozumienia stosuje się dotychczasowe porozumienie. Jeżeli strony stwierdzą że nie zamierzają zawrzeć nowego porozumienia, dotychczasowe porozumienie wygasa po upływie okresu wypowiedzenia. Po wygaśnięciu porozumienia stosuje się dotychczasowe przepisy płacowe, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych przez Radę Ministrów na podstawie Kodeksu pracy". Jednolity tekst zakładowego systemu wynagradzania został sporządzony 25 listopada 1994 r. i opracowany na podstawie powyższego porozumienia oraz protokołów dodatkowych od nr 1 do 21, a w dniu 14 lipca 1995 r. został zarejestrowany jako Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy. Protokołem dodatkowym nr 2 zmieniono numerację postanowień § 33 na § 35, zaś § 34 na § 36, nie ingerując przy tym w treść tych zapisów. Co najmniej od 1994 roku nie dyskutowano w pozwanej spółce o zmianie sposobu rozwiązywania układu zbiorowego.