Wyrok SN z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. I UK 331/13

Art. 66 ust. 2 ustawy zasiłkowej nie stanowi przepisu szczególnego w stosunku do art. 84 ust. 2 ustawy systemowej - w tym znaczeniu, że wyłącza stosowanie tego ostatniego przepisu do nienależnie pobranych świadczeń. Przepis art. 66 ust. 2 ustawy zasiłkowej określa w szczególny sposób zasady potrącenia oraz egzekucji, nie wyłącza natomiast stosowania definicji nienależnie pobranych świadczeń, wynikającej z art. 84 ust. 2 ustawy systemowej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Beata Gudowska

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

w sprawie z odwołania A. M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o zwrot nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 19 lutego 2014 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 26 marca 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z 26 marca 2013 r. oddalił apelację skarżącego wnioskodawcy A. M. od wyroku Sądu Rejonowego w K. z 19 listopada 2012 r., który oddalił jego odwołanie od decyzji pozwanego z 29 czerwca 2012 r., zobowiązującej wnioskodawcę do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego w kwocie 35.616,70 zł. Zasadniczą podstawą prawną rozstrzygnięcia był przepis art. 18 ust. 7 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz. U. 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.; dalej jako "ustawa zasiłkowa"). Przepis ten stanowi, że "Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz do urlopu dla poratowania zdrowia, udzielonego na podstawie odrębnych przepisów". Pozwany w uzasadnieniu decyzji podał, że wnioskodawca ma prawo do zasiłku przedemerytalnego od 8 grudnia 1998 r. Nie powiadomił o tym występując o świadczenie rehabilitacyjne. Uprawnienie do zasiłku przedemerytalnego wyklucza prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Płatnik (Przedsiębiorstwo F. Sp. z o.o. w K.) wypłacał zatem wnioskodawcy nienależne świadczenie rehabilitacyjne w okresie od 30 sierpnia 2011 r. do 25 maja 2012 r. W odwołaniu od decyzji wnioskodawca podał, że pozwany posiadał dokumentację z urzędu pracy i wiedział, że ma on prawo do zasiłku przedemerytalnego, które było zawieszone ze względu na przychody z zatrudnienia. Sąd Rejonowy ustalił, że wnioskodawca po uzyskaniu zasiłku przedemerytalnego podjął zatrudnienie w 1999 r. w Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych F. Sp. z o.o. Wypłata zasiłku przedemerytalnego została zawieszona. Po zasiłku chorobowym wnioskodawca 26 lipca 2011 r. wystąpił o świadczenie rehabilitacyjne, które przyznano mu od 30 sierpnia 2011 r. do 25 lutego 2012 r. W styczniu 2012 r. wnioskodawca złożył kolejny wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. Decyzją z 21 maja 2012 r. pozwany odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, wskazując, że od 8 grudnia 1998 r. jest on uprawniony do zasiłku przedemerytalnego. Kolejną decyzją z 29 czerwca 2012 r. (skarżoną) pozwany zażądał zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego. Sąd Rejonowy decyzję pozwanego uznał za prawidłową i zgodną z art. 18 ust. 7 ustawy zasiłkowej oraz zasadnie opartą na regulacji art. 84 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej także jako "sus").