Wyrok SN z dnia 26 marca 2014 r., sygn. V CSK 277/13

Nie jest dopuszczalne konstruowanie roszczeń z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia wewnątrz umownych stosunków zobowiązaniowych. Jeżeli bowiem istnieje ustawowo sprecyzowane roszczenie o wykonanie zobowiązania, to nie zachodzi podstawowa przesłanka roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, a mianowicie wadliwość podstawy prawnej wzbogacenia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)

SSN Marian Kocon

SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa W. W. przeciwko Bankowi [...] S.A. w W. o zapłatę kwoty 53.466 zł w sprawy z powództwa W. W. przeciwko Bankowi [...] S.A. w W. o zapłatę kwoty 37.551 zł, w sprawie z powództwa W. W. przeciwko Bankowi [...] S.A. w W. o zapłatę kwoty 67.445 zł po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2014 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 17 stycznia 2013 r.,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 3.600 ( trzy tysiące sześćset ) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w K. wyrokiem zaskarżonym skargą kasacyjną oddalił apelację powoda W. W. od wyroku Sądu Rejonowego w G., oddalającego - połączone do wspólnego rozpoznania - powództwa przeciwko pozwanej Bankowi [...] o zapłatę: kwoty 53.446,00 zł z odsetkami ustawowymi od dnia doręczenia odpisu pozwu; kwoty 49.064,00 zł z odsetkami ustawowymi od tej kwoty za okres trzech lat od dnia wniesienia pozwu i odsetkami ustawowymi od kwoty 18.381,00 zł od dnia wniesienia pozwu oraz kwoty 27.317,00 zł z odsetkami ustawowymi od tej kwoty za okres trzech lat od dnia wniesienia pozwu i odsetkami ustawowymi od kwoty 10.234,00 zł od dnia wniesienia pozwu. Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich ocena prawna. W dniu 30 grudnia 1998 r. powód zawarł z pozwaną umowę rachunku bankowego - lokaty trzymiesięcznej ze zmiennym oprocentowaniem i odnowieniem na dalsze okresy trzymiesięczne z wkładem początkowym 40.000 zł. W dniu 20 października 1999 r. strony zawarły umowę o analogicznej treści z wkładem początkowym w wysokości 24.000 zł. Środki zdeponowane na obu rachunkach bankowych pochodziły z majątku wspólnego powoda i jego żony. W październiku 1999 r. powód podpisał dokument pełnomocnictwa upoważniającego pozwaną do "potrącenia" (kompensaty) z rachunku lokaty terminowej niespłaconego kredytu udzielonego M. S., udzielając w ten sposób zabezpieczenia spłaty tego kredytu. Jednocześnie powód zrzekł się prawa do odwołania tego pełnomocnictwa i upoważnił pozwaną do zablokowania środków na rachunkach do wysokości kredytu pozostałego do spłaty wraz z odsetkami i innymi należnościami związanymi z jego udzieleniem; wszystkich tych czynności powód dokonał bez zgody swojej żony. W dnia 26 czerwca 2000 r. powód złożył pismo odwołujące pełnomocnictwo udzielone pozwanej, ta zaś w dniu 24 listopada 2000 r. zawiadomiła powoda, że w związku z niespłaceniem kredytu przez M. S. w oparciu o udzielone jej pełnomocnictwo dokonała "potrącenia" (kompensaty) swojej wierzytelności w wysokości 80.000 zł z wierzytelnością powoda z tytułu prowadzonych rachunków.