Wyrok SN z dnia 26 listopada 2012 r., sygn. III PK 7/12

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Romualda R.

przeciwko Zakładowi Opieki Zdrowotnej MSWiA w R.

o dodatek do wynagrodzenia,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 listopada 2012 r.,

skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R.

z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt IV Pa 47/11,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2011 r. Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R. oddalił powództwo zgłoszone przez Romualda R. wobec Zakładu Opieki Zdrowotnej MSWiA w R. o dodatek do wynagrodzenia. W pkt II wobec cofnięcia pozwu co do kwoty 4 600 zł Sąd w tym zakresie na zasadzie art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie. W pkt III zaś zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1 800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Sąd pierwszej instancji w wyniku prowadzonego postępowania dowodowego ustalił, że Romuald R. był pracownikiem pozwanego ZOZ MSWiA w R. od 23 grudnia 1991 r. do 30 listopada 2011 r. a od 15 lutego 1992 r. wykonywał obowiązki kierownika Poradni Zdrowia Psychicznego Szpitala. W roku 1988 uzyskał pierwszy stopień specjalizacji z zakresu psychiatrii a w 1994 r. drugi stopień z tej dziedziny. Natomiast w 1998 r. uzyskał pierwszy stopień specjalizacji z zakresu neurologii. Powód będąc zatrudniony w Poradni Zdrowia Psychicznego udzielał świadczeń zdrowotnych w zakresie psychiatrii a jednocześnie lecząc pacjentów wykorzystywał wiedzę zdobytą podczas specjalizacji w dziedzinie neurologii. Nie był jednak nigdy zatrudniony w Poradni Neurologicznej i nie udzielał porad neurologicznych, które byłyby finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Ustalono także, że od 1 stycznia 2009 r. obowiązywał w pozwanym Zespole Opieki Zdrowotnej Regulamin Wynagradzania Pracowników ZOZ MSWiA w R. wprowadzający dodatki do wynagrodzenia: za drugą przydatną specjalizację wykorzystywaną przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych i za przydatność związany ze szczególną dyspozycyjnością i efektami pracy. Wysokość dodatków ustalono w kwocie do 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego dla danego stanowiska pracy. W pozwanym zakładzie tylko jeden lekarz o specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii pracujący na Oddziale Chorób Wewnętrznych i w Poradni Kardiologicznej miał przyznany dodatek i wynosił on 10 procent jego wynagrodzenia. Powodowi natomiast takiego dodatku za drugą specjalizację nigdy nie wypłacano. Istotne okoliczności w sprawie Sąd ustalił w oparciu o osobowe źródła dowodu oraz dokumenty nie budzące wątpliwości co do zawartych w nich treści i autentyczności. Sąd Rejonowy oddalił wniosek dowodowy dotyczący informacji z elektronicznej rejestracji pacjentów według międzynarodowej klasyfikacji chorób, dowód z zeznań rejestratorki Urszuli R. zgłoszone na okoliczność wykonywania przez powoda usług medycznych i konsultacji z zakresu neurologii uznając, iż bezspornym jest, że Romuald R. w Poradni Psychiatrycznej udzielał świadczeń zdrowotnych jedynie jako psychiatra. Sąd Rejonowy rozważył w pierwszej kolejności charakter dodatku za drugą specjalizację przesądzając ostatecznie, że należy on do zakresu swobodnego uznania pracodawcy i jego sfery decyzyjnej. Dalej Sąd doszedł do przekonania, że warunkiem jego uzyskania jest posiadanie drugiej specjalizacji, która jest wykorzystywana do udzielania świadczeń zdrowotnych, niezależnie w dwóch dziedzinach, za co odrębnie płaci Narodowy Fundusz Zdrowia. Romuald R. tymczasem pracował wyłącznie w Poradni Zdrowia Psychicznego i tylko tam udzielał świadczeń zdrowotnych finansowanych przez NFZ. Przyjmując pacjentów w Poradni w razie zaistnienia potrzeby wykorzystywał wiedzę zdobytą w trakcie specjalizacji z neurologii jednakże w ocenie Sądu Rejonowego nie o takie wykorzystywanie chodzi przy przyznawaniu dodatku za drugą specjalizację. Sąd Rejonowy dodał jeszcze, że opisu stanu neurologicznego pacjenta w miejscu zawartym w druku historii choroby pacjentów nie tylko Poradni Zdrowia Psychicznego dokonuje każdy lekarz w trakcie diagnostyki i do tej czynności nie jest wymagane posiadanie specjalizacji z neurologii. Skutkiem powyższego Sąd uznał, że powództwo o dodatek do wynagrodzenia nie zasługuje na uwzględnienie i orzekł o jego oddaleniu.