Wyrok SN z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. I PK 18/12

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Małgorzata Gersdorf

SSN Roman Kuczyński

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marzanny N., małoletniego Norberta Nikolasa N. i Nikoli Klaudii N. przeciwko "S." Spółce z o. o. z siedzibą w O. o odszkodowanie, zadośćuczynienie i rentę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 lipca 2012 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w B. z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt III APa 11/11,

oddalił skargę kasacyjną i zasądził na rzecz powodów (płatną do rąk Marzanny N.) kwotę 5.400 zł (pięć tysięcy czterysta), od strony pozwanej, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2011 r., IV P 18/10, Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. zasądził od pozwanej S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. na rzecz powodów Marzanny N. oraz małoletnich Nikoli Klaudii N. i Norberta Nikolasa N. kwoty po 40.000 zł tytułem odszkodowania z odsetkami ustawowymi od dnia 1 czerwca 2010 r. oraz kwoty po 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi od dnia 12 kwietnia 2011 r. Ponadto Sąd Okręgowy zasądził od strony pozwanej na rzecz małoletnich Nikoli Klaudii N. i Norberta Nikolasa N. kwoty po 518 zł miesięcznie tytułem renty, płatnych do rąk matki Marzanny N. do dnia 10 każdego miesiąca, poczynając od dnia 12 kwietnia 2011 r. z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki, a w pozostałej części oddalił powództwo i orzekł o kosztach postępowania.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że Jarosław N., urodzony 24 czerwca 1966 r., był zatrudniony w pozwanej Spółce na stanowisku kamieniarza. Na jego utrzymaniu pozostawała żona Marzanna N. (niepracująca zawodowo z powodu zajmowania się dziećmi i prowadzenia domu), córka Nikola N. urodzona 16 lipca 1994 r. (uczennica I klasy liceum ogólnokształcącego) oraz syn Norbert N. urodzony 27 października 1996 r. (uczeń II klasy gimnazjum). W dniu 3 stycznia 2006 r. Jarosław N. z trzema innymi pracownikami pozwanej wykonywali prace przy montażu płyt na ścianach budynku przy ul. P. w S. Proces technologiczny montażu płyt wymagał wykonywania robót spawalniczych. Jarosław N., dysponujący uprawnieniami spawalniczymi, obsługiwał spawarkę elektryczną sprowadzoną na teren budowy. Około godziny 16.00 Jarosław N. trzymając oburącz obydwa przewody od spawarki, bez rękawic ochronnych, nakazał uruchomienie urządzenia swemu współpracownikowi Rafałowi K. Spawarka pozostawała włączona tylko przez około 15 sekund, jednak Jarosław N. został porażony prądem elektrycznym o wysokim natężeniu i spadł z rusztowania. Pomimo udzielonej pomocy medycznej Jarosław N. zmarł w dniu 18 stycznia 2006 r. Sąd Okręgowy ustalił, że całość układu instalacji elektrycznej wraz ze spawarką w chwili zdarzenia była niesprawna, co spowodowało porażenie pracownika prądem. Przewody i samo urządzenie były niesprawne i wykazujące cechy przerabiania. Gdyby została zachowana ciągłość przewodu ochronnego i sprawność wyłącznika, to do wypadku mogłoby nie dojść. W postępowaniu karnym, jakie toczyło się w związku z zaistniałym zdarzeniem, sąd karny uznał Zenona S. winnym tego, że będąc odpowiedzialny za bezpieczeństwo i higienę pracy w pozwanej Spółce nie dopełnił obowiązku związanego z zapewnieniem bezpiecznych warunków pracy, dopuszczając do użytkowania niesprawną technicznie spawarkę oraz przedłużacz do niej, przez co naraził Jarosława N. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia. Powołując się na art. 11 k.p.c., Sąd Okręgowy przyjął, że ustalenia poczynione w postępowaniu karnym co do popełnienia przestępstwa wiązały w rozpoznawanej sprawie. Powołany przez Sąd pierwszej instancji biegły ds. bezpieczeństwa i higieny pracy szczegółowo przedstawił skalę naruszeń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, jakich dopuścił się pozwany pracodawca na budowie w dniu 3 stycznia 2006 r., co przyczyniło się do śmierci Jarosława N.