Wyrok SN z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. II PK 315/11

Podjęcie przez asystenta sędziego NSA aplikacji radcowskiej, mimo że formalnie wprost niezakazane, przede wszystkim jest sprzeczne z obowiązkami asystenta sędziego NSA i uzasadnia „utratę zaufania” między pracodawcą a pracownikiem, czyniąc w konsekwencji uzasadnionym w rozumieniu art. 45 k.p. rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony za wypowiedzeniem.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Beata Gudowska SSN Halina Kiryło Protokolant Grażyna Grabowska

w sprawie z powództwa M. R. przeciwko Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w W. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 czerwca 2012 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 czerwca 2011 r., […],

oddala skargę i zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Powódka M. R. dochodziła zasądzenia od pozwanego Naczelnego Sądu Administracyjnego odszkodowania w kwocie 15116 zł z ustawowymi odsetkami z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania z nią umowy o pracę za wypowiedzeniem. Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2010 r., […], Sąd Rejonowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. uwzględnił powództwo i zasądził od pozwanego na rzecz powódki dochodzone odszkodowanie z ustawowymi odsetkami od dnia 16 lutego 2010 r. oraz koszty procesu, uznając dokonane wypowiedzenie za nieuzasadnione. Wyrokowi został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

W ustalonym stanie faktycznym sprawy powódka była zatrudniona w Naczelnym Sądzie Administracyjnym w W. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku asystenta sędziego w Izbie Gospodarczej. Pracodawca przez cały okres zatrudnienia nie miał zastrzeżeń do jej pracy, do której obowiązków należało, między innymi sporządzanie projektów uzasadnień, protokołowanie na sesjach, przygotowywanie w zespołach tez orzeczeń, rejestrowanie korespondencji, przygotowywanie materiałów w zakresie przepisów i orzecznictwa. W dniu 19 września 2009 r. powódka złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na aplikację radcowską i uchwałą Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. z dnia 16 listopada 2009 r. została wpisana na listę aplikantów radcowskich. Powódka dowiedziała się o pozytywnym wyniku egzaminu w dniu 22 września 2009 r. i w tym dniu poinformowała o tym przewodniczącego Wydziału II Izby Gospodarczej […], z którym współpracowała. Kilka dni później poinformowała o tym także wiceprezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego […]. W dniu 16 listopada 2009 r. kierownictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego uznało, że łączenie pracy na stanowisku asystenta sędziego z odbywaniem aplikacji radcowskiej lub adwokackiej jest niedopuszczalne ze względu na występowanie realnego zagrożenia kolizją interesów, a wola asystenta sędziego odbywania aplikacji radcowskiej lub adwokackiej powinna powodować rozwiązanie stosunku pracy lub co najmniej przeniesienie na inne stanowisko, które nie łączy się merytorycznie z działalnością orzeczniczą. Wobec powyższego w dniu 28 stycznia 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział powódce umowę o pracę, podając jako przyczynę wypowiedzenia podjęcie przez powódkę zatrudnioną na stanowisku asystenta sędziego aplikacji radcowskiej, co zagraża wystąpieniem konfliktu interesów między wykonywaniem czynności asystenta sędziego a jednoczesnym wykonywaniem zadań aplikanta radcowskiego. W ocenie pracodawcy okoliczność ta powoduje utratę zaufania, wynikającą również z naruszenia kredytu lojalności, polegającego na tym, że o zamiarze podjęcia aplikacji pracodawca został poinformowany dopiero po jego zrealizowaniu i uzyskaniu wpisu na listę aplikantów.