Wyrok SN z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. I CSK 215/10

1. Naruszenie dobra osobistego może łączyć się z tytułem, podtytułami publikacji prasowej, o ile ich dobór i układ tworzą nieprawdziwy, godzący w to dobro obraz osoby, której dotyczy.

2. Nie każdy dokument wydany przez organ państwowy jest dokumentem urzędowym. Zgodnie z treścią art. 244 § 1 k.p.c., dokumentami urzędowymi są tylko te dokumenty, które zostały sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organu władzy publicznej lub inne organy państwowe w zakresie ich działania. Nie spełniają tych wymagań wykazy tajnych współpracowników, przekazywane pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, przygotowane przez funkcjonariuszy jednego z departamentów tego ministerstwa.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący) SSN Marta Romańska SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Ernesta S. przeciwko Antoniemu M. o ochronę dóbr osobistych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2011 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 25 września 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 września 2008 r. Sąd Okręgowy w W., uwzględniając w znacznej części powództw Ernesta S. o ochronę dóbr osobistych, nakazał pozwanemu Antoniemu M. zamieszczenie na pierwszej stronie dziennika „G.”, w ramce, w terminie 14 dni od uprawomocnienia się orzeczenia, oświadczenia o treści: „W artykule mojego autorstwa pt. „D.” („G.” z dnia 27 maja - 3 czerwca 2006 roku) opublikowałem listę agentów SB, na której umieściłem Ernesta S., z umieszczonym przy jego nazwisku zdaniem sugerującym, że współpracował on ze Służbami Bezpieczeństwa PRL z ramienia departamentu III w latach 1966 - 1979 r. i że jego współpraca zakończyła się z powodu rezygnacji jednostki operacyjnej. Oświadczam, że wypowiedź powyższa opierała się na niezweryfikowanych materiałach, które uzyskałem z Instytutu Pamięci Narodowej. Przepraszam Ernesta S. za tę sugestię i wyrażam żal z powodu szkód jakie w związku z tym poniósł” oraz zamieszczenie w ten sposób w dzienniku „R.” oświadczenia o treści: „Na łamach niniejszego pisma w dniu 1 czerwca 2006 r. ukazał się artykuł zatytułowany „A.” autorstwa Andrzeja K. i Małgorzaty S., który opierał się na materiale zaprezentowanym w artykule mojego autorstwa pt. „D.” („G.” z dnia 27 maja - 3 czerwca 2006 r.), w którym opublikowałem listę agentów SB, na której umieściłem Ernesta S., z umieszczonym przy jego nazwisku zdaniem sugerującym, że współpracował on ze Służbami Bezpieczeństwa PRL z ramienia departamentu III w latach 1966 - 79 i że jego współpraca zakończyła się z powodu rezygnacji jednostki organizacyjnej. Oświadczam, że wypowiedź powyższa opierała się na niezweryfikowanych materiałach, które uzyskałem z Instytutu Pamięci Narodowej. Przepraszam Ernesta S. za tę sugestię i wyrażam żal z powodu szkód jakie w związku z tym poniósł”. Ponadto Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego Antoniego M. na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II kwotę 10.000 zł w terminie siedmiu dni od uprawomocnienia się orzeczenia.