Postanowienie SN z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. II KK 42/11

Wymóg podwójnej przestępności czynu, między innymi warunkujący wydanie osoby ściganej między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Białorusi w celu ścigania karnego, jak i wykonania kary, został ujęty tylko w postaci rzeczywistej (art. 66 ust. 2 i 3 umowy z dnia 26 października 1994 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych, Dz. U. z 1995 r. Nr 128, poz. 619). Czyn, który zarzucono osobie ściganej w państwie wzywającym albo czyn, za który została tam skazana, musi więc stanowić przestępstwo w rozumieniu prawa państwa wezwanego. Oznacza to, że musi także być skierowany przeciwko dobrom prawnym, chronionym przez prawo karne tego państwa. Czyn godzący wyłącznie w dobra krajowe Republiki Białorusi - interesy fiskalne - nie stanowi przestępstwa skarbowego w rozumieniu polskiego prawa karnego skarbowego.