Postanowienie SN z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. IV KK 100/11

Sądy obu instancji dokonały wadliwej interpretacji ustawy nowelizacyjnej z dnia 9 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 22, poz. 120), przyjmując, że doszło do zniesienia karalności zachowania polegającego na niezgłoszeniu się na wezwanie właściwych organów w sprawach dotyczących powszechnego obowiązku obrony. Tymczasem taki obowiązek nadal istnieje w ramach powszechnego obowiązku obrony (art. 4 ust. 2 ustawy), który stanowi realizację konstytucyjnej normy zawartej w art. 85 ust. 1 Konstytucji RP.

Obowiązek poddania się kwalifikacji wojskowej jest tożsamy z poprzednim obowiązkiem stawienia się do poboru w zakresie dotyczącym określenia zdolności do czynnej służby wojskowej w ramach powszechnego obowiązku obrony. W związku z tym, przewidziana w art. 224 pkt 1 ustawy po nowelizacji, odpowiedzialność karna za niestawienie się do „kwalifikacji wojskowej” penalizuje takie samo zachowanie, jak w poprzednim stanie prawnym, tylko że wówczas określane mianem „poboru”, a obecnie „kwalifikacją wojskową”.