Wyrok SN z dnia 14 października 2011 r., sygn. III CSK 273/10

Wznowienie postępowania inicjowanego skargą powoduje - w razie stwierdzenia, że skarga została oparta na ustawowej podstawie - iż Sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Józef Frąckowiak

SSA Marek Machnij

Protokolant Katarzyna Grzegorczyk

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa „P.” sp. z o.o. w K.

przeciwko Skarbowi Państwa-Prezydentowi Miasta K.

i Gminie Miejskiej K.

o uzgodnienie treści księgi wieczystej,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej

w dniu 14 października 2011 r.,

skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Okręgowego w K.

z dnia 18 września 2009 r., uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w K., pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem częściowym z dnia 25 lutego 2005 r., wydanym w sprawie z powództwa „P.” Sp. z o.o. w K. przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi Miasta K. i Gminie K., Sąd Rejonowy w K. uzgodnił treść ksiąg wieczystych:

- Lwh 117 K. K. i Lwh 118 c.d. K. w ten sposób, że w dziale II tych ksiąg w miejsce dotychczasowego wpisu Skarbu Państwa nakazał umieścić wpis o treści: „P. Sp. z o.o. z siedzibą w K.”;

- KW nr (...), KW nr (...), KW nr (...), KW Nr (...), KW Nr (...) w ten sposób, że dziale II ksiąg w miejsce dotychczasowo wpisu Gminy K. nakazał umieścić wpis o treści „P. Sp. z o.o. z siedzibą w K.;

- KW nr (...) w ten sposób, iż w dziale I księgi nakazał wykreślić działki nr 2783/8, 2783/15 i 2783/17, założyć dla tych działek nową księgę wieczystą i wpisać w dziale drugim nowozałożonej księgi jako właściciela „P. Sp. z o.o. z siedzibą w K.”.

Ponadto Sąd Rejonowy oddalił powództwo w części dotyczącej żądania uzgodnienia treści księgi wieczystej KW nr (...).

Sąd Rejonowy ustalił, że „P.” Sp. z o.o. w K. została zarejestrowana w dniu 12 kwietnia 1918 r., jako oddział handlowy II K. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupiła w dniu 14 kwietnia 1918 r. grunty, składające się z szeregu parcel katastralnych, ujawnionych w dwóch wykazach hipotecznych Lwh 117 i 118 gm. kat. K. Dz. XXI P. Nieruchomości te (aktualnie zapisane w księgach KW oraz działki 2783/8, 2783/15 i 2783/17 objęte księgą wieczystą KW) należały do powoda do czasu przejęcia przez Skarb Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej z dnia 6 września 1944 r. (Dz. U. 1945, nr 3, poz. 13 ze. zm.). Przejęcie nastąpiło bez przeprowadzenia postępowania administracyjnego i bez wydana decyzji administracyjnej. Podstawę ujawnienia prawa własności Skarbu Państwa w księgach wieczystych stanowiło zaświadczenie z dnia 20 października 1952 r. wydane przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. Sąd Rejonowy przyjął jednak, że podstawą przejęcia własności przez Skarb Państwa na podstawie wskazanego przepisu dekretu PKWN mogła być jedynie konstytutywna decyzja administracyjna, a nie deklaratywne zaświadczenie, dlatego uznał, że powód nadal pozostaje właścicielem nieruchomości i uwzględnił żądanie ujawnienia go w tym charakterze w księgach wieczystych. Oddalone żądanie dotyczyło nieruchomości, do której powód nie wykazał swoich praw.