Wyrok SN z dnia 24 sierpnia 2010 r., sygn. I UK 64/10

Samo naruszenie sprawności organizmu ustalone na podstawie wiadomości specjalnych przez biegłych sądowych nie daje możliwości stwierdzenia niezdolności do pracy.

Przy ocenie niezdolności do pracy w myśl art. 12 ustawy emerytalnej o tej niezdolności nie przesądza wyłącznie ocena medyczna stwierdzająca występowanie określonych jednostek chorobowych i ich wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka, tylko decydujące znaczenie ma ocena prawna dokonana w oparciu o okoliczności natury medycznej i okoliczności innej natury, w tym zwłaszcza poziom kwalifikacji ubezpieczonego, możliwości zarobkowania w zakresie tych kwalifikacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 12 ust. 1 i 3 oraz art. 13 ust. 1 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z art. 278 § 1 k.p.c.).

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Halina Kiryło SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania Aleksandry D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 sierpnia 2010 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 15 września 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2008 r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. zmienił zaskarżoną przez Aleksandrę D. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. z dnia 7 kwietnia 2008 r. i przyznał jej rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od daty wniosku do 30 listopada 2010 r. Sąd  ustalił, że w dziesięcioleciu od daty powstania niezdolności do pracy posiada 5 letni okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 58 ust. 1 oraz spełnia warunek określony w ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Powyższe ustalenie Sąd przyjął na podstawie opinii biegłej sądowej lekarza specjalisty psychiatry, z której wynikało, że z powodu uporczywych zaburzeń urojeniowych wnioskodawczyni jest całkowicie niezdolna do pracy od lipca 2007 r. do listopada 2010 r., przy czym początkowa data niezdolności w stopniu częściowym przypada od lipca 2003 r., zatem orzeczenie to sprowadzało się do uznania, że wnioskodawczyni Aleksandra D., lat 55, legitymująca się łącznym okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym 10 lat, 8 miesięcy i 9 dni i będąca całkowicie niezdolna do pracy  ma prawo do renty na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).