Postanowienie SN z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. IV CSK 199/10

Zamieszkiwanie w budynku w celu pilnowania go przed zdewastowaniem przez osoby trzecie oraz kradzieżami odpowiada dzierżeniu w rozumieniu art. 338 k.c. a nie posiadaniu samoistnemu.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

SSN Marta Romańska

w sprawie z wniosku Stanisława C. i Haliny C.

przy uczestnictwie Patricka G., Thomasa W., Gerharda G., Genowefy H., Gertruda G., Johanna W., Teresy M., Gerdy S., Irene P., Gertruda B., Sabine W., Jennifer G. i Carmen W.

o stwierdzenie zasiedzenia,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 listopada 2010 r.,

skargi kasacyjnej uczestników postępowania Patricka G., Thomasa W., Gerharda G., Genowefy H., Gertruda G., Johanna W., Gerdy S., Irene P., Gertruda B., Sabine W., Jennifer G. i Carmen W.

od postanowienia Sądu Okręgowego w O. z dnia 22 grudnia 2009 r.,

uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w O. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Uczestnicy postępowania - Patrick G., Thomas W., Gerhard G., Genowefa H., Gertrud G., Gerda S., Irene P., Gertrud B., Sabine W., Jennifer G., Carmen W., Johann W. zaskarżyli postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 22 grudnia 2009 r., w którym Sąd ten zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w O. z dnia 10 lipca 2009 r.

W sprawie tej poczyniono następujące ustalenia.

Małżonkowie Bernard i Anna G. byli właścicielami gospodarstwa położonego w W., na terenie gminy S., składającego się z działek ewidencyjnych oznaczonych nr 173, 185 i 186 o łącznej powierzchni 7 ha 6026 m. Część przedmiotowej nieruchomości nabyli w 1937 r., pozostałą część w 1940 r. Nieruchomość ta była wpisana jedynie do niemieckich ksiąg wieczystych, a własność tej nieruchomości nie została ujawniona po ich zaniknięciu, w polskich księgach wieczystych.