Wyrok SN z dnia 11 sierpnia 2010 r., sygn. I CSK 616/09

Treścią upoważnienia do uzupełnienia weksla in blanco jest objęte jedynie uzupełnienie weksla przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu. W sytuacjach, w których zastrzeżono, iż wręczony weksel in blanco może być uzupełniony w każdym czasie, chodzi jedynie o dowolną chwilę przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu. W konsekwencji, osoba, która złożyła podpis na wekslu in blanco - w razie uzupełnienia tego weksla niezgodnie z upoważnieniem po upływie terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu - może powoływać się, że nie jest zobowiązana wekslowo (art. 10 Pr. weksl.).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)

SSN Iwona Koper

SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa „P.” Spółki z o.o. w W.

przeciwko Przedsiębiorstwu Handlowo Usługowemu „A.”

Spółce z o.o. w K.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 11 sierpnia 2010 r.,

skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku

Sądu Apelacyjnego w W.

z dnia 4 marca 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Nakazem zapłaty z dnia 8 grudnia 2006 r. Sąd Okręgowy-Sąd Gospodarczy w W. orzekł, że pozwana spółka pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe „A.” sp. z o.o. w K. ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zapłacić powodowej spółce „P.” sp. z o.o. w W. kwotę 599 947,51 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 28 września 2005 r. oraz kwotę 14 715 zł z tytułu kosztów postępowania albo wnieść w tym terminie zarzuty.

Po rozpoznaniu sprawy na skutek zarzutów, Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 28 stycznia 2008 r. uchylił wydany nakaz zapłaty i odnośnie do kwoty 7 289,30 zł umorzył postępowanie, a w pozostałej części powództwo oddalił.

Sąd Okręgowy ustalił, że w okresie od dnia 30 stycznia 2001 r. do dnia 30  kwietnia 2002 r. strony zawarły 16 umów franchisingowych, uprawniających pozwaną do prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem koncepcji organizacyjno - marketingowej powódki i w ramach utworzonej przez nią sieci franchisingowej. W każdej z umów strony postanowiły, że warunkiem prowadzenia przez pozwaną działalności w danym lokalu jest posiadanie dla tego lokalu odrębnej umowy franchisingowej. Pozwana zobowiązała się prowadzić działalność w zakresie sprzedaży artykułów drogeryjnych, parafarmaceutyków oraz innych określonych towarów i usług. Wszelkie wzajemne zobowiązania stron miały być regulowane za pośrednictwem banku, a termin płatności wskazany w fakturach lub rachunkach miał określać datę obciążenia rachunku dłużnika. W celu zabezpieczenia wierzytelności z zawartych umów pozwana złożyła powódce trzy weksle in blanco.