Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 29 października 2010 r., sygn. I CSK 646/09

Jeśli nadawca przerywa nadawanie audycji z przyczyn obiektywnych, zależnych lub niezależnych od jego woli, albo przerywa ją, choć mogłaby być wyemitowana w całości, a w przerwie audycji emituje reklamy, to przerwa w audycji staje się przerwą także w celu emisji reklam w rozumieniu art. 16a ust. 7 u.r.t., choćby konieczność przerwania audycji wynikała z umowy licencyjnej oraz na przykład z potrzeby posprzątania studia, zmiany scenografii, wywietrzenia studia lub hali, w której nagrywany jest program.

 

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marian Kocon (przewodniczący)

SSN Marta Romańska (sprawozdawca)

SSN Marek Sychowicz

Protokolant Ewa Krentzel

w sprawie z powództwa T. S.A. z siedzibą w W.

przeciwko T. S.A. z siedzibą w W.

o nakazanie,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 29 października 2010 r.,

skargi kasacyjnej strony pozwanej

od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.

z dnia 10 czerwca 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od T. S.A. w W. na rzecz T. S.A. w W. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód - T. SA w W. wniósł o nakazanie pozwanemu - T. SA w W., aby zaniechał (zaprzestał i nie podejmował w przyszłości) działań polegających na nadawaniu reklam w przerwie audycji telewizyjnej pt. „Gwiazdy tańczą na lodzie” oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w W. kwoty 1.000.000 zł z ustawowymi odsetkami od 16 grudnia 2007 r., jako świadczenia na cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej. Powód twierdził, że pozwany w przerwie każdego odcinka audycji „P.” oraz „G.”, które nadawał jako jednostka publicznej telewizji, rozpowszechnia reklamy w trwających ponad 5 minut blokach reklamowych. Takie działanie jest sprzeczne z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.; dalej u.z.n.k.) w zw. z art. 16a ust. 7 ustawy o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. nr 253, poz. 2531 ze zm.; dalej - u.r.t.) i godzi w interesy powoda, który konkuruje z pozwanym świadcząc usługi tego samego rodzaju.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00