Wyrok SN z dnia 27 lipca 2010 r., sygn. II CSK 121/10

Z chwilą oddania zajętej hali pod dozór pozwanego utracił on status posiadacza samoistnego tej rzeczy. Cech samoistnego posiadania przez pozwanego zajętej ruchomości nie nadawało to, że pozwany jako dozorca „korzystał” z oddanej pod jego dozór hali z naruszeniem przepisu zawartego w art. 861 zd. drugie k.p.c.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca)

SSN Dariusz Zawistowski

w sprawie z powództwa "L." Spółki z ograniczoną

odpowiedzialnością w R.

przeciwko Marianowi P.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 27 lipca 2010 r.,

skargi kasacyjnej strony powodowej

od wyroku Sądu Apelacyjnego w S.

z dnia 30 września 2009 r.,

1) oddala skargę kasacyjną;

2) zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R. wniosła o zasądzenie od pozwanego Mariana P. kwoty 10.000.000 złotych wraz z ustawowymi odsetkami tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez pozwanego z hali produkcyjnej powódki za okres od dnia 24 czerwca 2003 r. do dnia 20 października 2005 r. oraz odszkodowania na szkodę spowodowaną niefachowym demontażem hali oraz przywłaszczeniem materiałów i wyposażenia powódki znajdujących się w hali.

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2008 r. Sąd Okręgowy w S. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 477 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 23 października 2007 r., oddalając powództwo w pozostałej części.

Sąd Okręgowy ustalił, że powódka była właścicielem hali produkcyjnej o powierzchni 1301,30 m, składającej się z konstrukcji stalowej i płyt okładzinowych, posadowionej na nieruchomości w R. przy ulicy J. W 2002 roku została ogłoszona upadłość powodowej spółki. W dniu 25 kwietnia 2003 r. Luiza S. jako prezes zarządu PPHU „M.” spółki z o.o. w S. oraz pozwany zawarli umowę przedwstępną „kupna-sprzedaży” elementów konstrukcyjnych hali produkcyjnej oraz materiałów wykończeniowych za kwotę 750.000 złotych netto. Sprzedaż miała nastąpić do dnia 20 czerwca 2003 r., i do tego dnia miała zostać zapłacona w ratach ustalona cena. Przy zawieraniu umowy przedwstępnej pozwany nie żądał żadnych dokumentów, wierząc oświadczeniom Luizy S., że jest ona osobą kompetentną do zbycia ruchomości stanowiących, według jej zapewnień, własność spółki „M.”. W czerwcu 2003 r. pozwany dokonał rozbiórki hali. Demontaż był przeprowadzony za pomocą dźwigu, w sposób profesjonalny. Podczas demontażu nie doszło do uszkodzenia sąsiednich budynków. Hala została następnie zamontowana w R., gdzie do tej pory pozwany prowadzi w niej produkcję.