Wyrok SN z dnia 6 maja 2010 r., sygn. II CSK 595/09

Przepis art. 18 ustawy nowelizacyjnej nie wprowadza wymogu istnienia (obowiązywania) taryfy w chwili wejścia w życie ustawy z dnia 4 marca 2005 r. (tj. w dniu 5 maja 2005 r.). Mogą być one wprowadzone do obrotu prawnego przez przedsiębiorstwa energetyczne także i po tej dacie. Taryfy przedsiębiorstw energetycznych, obowiązujące w dniu wejścia w życie rozporządzenia (w sierpniu 2007 r.) lub zatwierdzone przed tym dniem, obowiązują przez okres określony w decyzjach Prezesa URE zatwierdzających te taryfy. Należy też stwierdzić, że w art. 18 ustawy nowelizacyjnej nie dokonano odróżnienia materii prawnej, w zakresie której wyłączona została wspomniana zasada kontynuacji „reżimu taryfowego”. Obejmuje on zatem także taryfy odnoszące się do opłat za przekroczenie mocy.  

Sąd Najwyższy w składzie: 

SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Stanisław Dąbrowski

SSN Bogumiła Ustjanicz 

Protokolant Anna Banasiuk

w sprawie z powództwa P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno - Usługowo - Handlowemu  "K." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 6 maja 2010 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 30 czerwca 2009 r.,

I oddala skargę kasacyjną;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Strona powodowa - PGE Z. - Spółka z o.o. w W. domagała się od pozwanego Przedsiębiorstwa Produkcyjno - Usługowo - Handlowego - "K." - spółki z o.o. w R. zapłatę kwoty 399.999 zł tytułem opłat za przekroczenie mocy umownej dostarczonej pozwanemu energii elektrycznej. Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 36.000 zł tytułem wspomnianej opłaty, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił po ustaleniu następującego stanu faktycznego.