Postanowienie SN z dnia 14 lipca 2010 r., sygn. V CSK 17/10

Utożsamianie świadomości posiadacza samoistnego wyłącznie ze „świadomością właścicielską” powodowałoby niedefiniowalność pojęcia „posiadacza samoistny w złej wierze” oraz eliminację art. 172 § 2 k.c. Istotny jest w tej mierze faktyczny stosunek posiadacza do rzeczy; jeżeli traktuje ją jak własną, z nieograniczoną sferą dyspozycji, władanie rzeczą nabiera charakteru samoistnego. Przeważa przy tym w judykaturze obiektywne ujmowanie elementu animi, demonstrowane na zewnątrz 

Sąd Najwyższy w składzie:  

SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz

SSN Zbigniew Kwaśniewski  

w sprawie z wniosku Gminy O. przy uczestnictwie Skarbu Państwa reprezentowanego przez Starostę O. oraz Urszuli L., Brygidy L. i Krystiana L. o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej  w dniu 14 lipca 2010 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego w O. z dnia 18 maja 2009 r.,

uchyla zaskarżone postanowienie i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w O. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.