Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. IV KK 296/10

Sam wiek pokrzywdzonej, jak słusznie wskazano, nie może decydować o szkodliwości czynu popełnionego wobec niej.

Z uzasadnienia:

„Sąd Rejonowy w W. wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2009 r. umorzył postępowanie karne wobec Władysława J. uznając, że zarzucany mu czyn naruszenia nietykalności cielesnej pokrzywdzonej oskarżycielki prywatnej cechuje znikomy stopień szkodliwości społecznej. Od wyroku tego apelowali obrońca oskarżonego oraz pełnomocnik oskarżycielki prywatnej. W apelacji tego ostatniego podniesiony został zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że uderzenie pokrzywdzonej ręką w bok charakteryzowało się znikomym stopniem szkodliwości. Po rozpoznaniu tych apelacji Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 20 stycznia 2010 r. zmienił zaskarżony wyrok jedynie w zakresie kwalifikacji czynu przypisanego, a poza tym utrzymał go w mocy. W kasacji od tego orzeczenia pełnomocnik oskarżycielki prywatnej podniósł zarzut obrazy art. 433 § 2 k.p.k. przez niedostateczne odniesienie się w treści uzasadnienia skarżonego wyroku do zarzutu apelacji, a w szczególności do kwestii naruszenia przez oskarżonego zasad współżycia społecznego.