Postanowienie SN z dnia 7 października 2010 r., sygn. II KK 211/10

W uzasadnieniu wyroku sądu pierwszej instancji trudno znaleźć wymaganą konsekwencję w zakresie przypisania elementu czasownikowego, tj. podrobienia lub przerobienia, jako znamion przestępstwa z art. 270 § 1 k.k., w odniesieniu do legitymacji służbowej oraz przepustki. Używa się bowiem w uzasadnieniu wyroku do tych dokumentów zarówno określenia „przerobienie” (…), jak i „podrobienie” (…). Ten brak konsekwencji terminologicznej w uzasadnieniu wyroku nie wpływa, rzecz jasna, na odpowiedzialność karną skazanego, albowiem oba te określenia stanowią znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w sytuacji takiej sprzeczności uzasadnienia wyroku, decydujące jest stanowisko ujęte w treści wyroku.