Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. I KZP 25/09

Penitencjarny organ sądowy, rozpoznający skargę skazanego w trybie art. 102 pkt 10 k.k.w., nie jest podmiotem uprawnionym do przekazania Sądowi Najwyższemu, na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy.

Sąd Najwyższy - Izba Karna w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SN Tomasz Grzegorczyk

Sędziowie SN: Rafał Malarski (sprawozdawca)

Roman Sądej

Protokolant: Łukasz Majewski

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej - Aleksandra Herzoga

w sprawie Piotra G.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 10 grudnia 2009 r.,

przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. przez Sąd Okręgowy w Ś., postanowieniem z dnia 4 września 2009 r., sygn. akt V Pen 1611/09, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy skargi skazanych w oparciu o treść art. 6 § 2 k.k.w. albo zaskarżenie przez skazanego w trybie art. 7 k.k.w. decyzji wydanych przez organy wymienione w art. 2 pkt 3 - 6 i 10 k.k.w. są środkami odwoławczymi w rozumieniu działu IX Kodeksu postępowania karnego i tym samym czy w oparciu o treść art. 1 § 2 k.k.w. należy stosować odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego;