Uchwała SN z dnia 28 października 2009 r., sygn. I KZP 20/09

Sąd Najwyższy w Warszawie - Izba Karna na posiedzeniu w składzie:

Przewodniczący: SSN Jadwiga Żywolewska-Ławniczak (sprawozdawca)

Sędziowie:  SSN Tomasz Artymiuk

SSN Tomasz Grzegorczyk

SSN Jarosław Matras 

SSN Józef Skwierawski

SSN Ewa Strużyna

SSA del. do SN Zbigniew Puszkarski 

Protokolant: Łukasz Majewski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Aleksandra Herzoga

w sprawie Lucyny Ł., 

po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 59 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) postanowieniem Sądu Najwyższego w składzie 3 sędziów z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. III KK 42/09, do rozstrzygnięcia przez powiększony skład tego Sądu zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy przez działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, o której mowa w art. 8 ust. 2a i ust. 2b ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego  (Dz. Nr 34, poz. 149 ze zm.), należy rozumieć również działalność prowadzoną poza terytorium Polski (w granicach obecnych lub ustalonych w Traktacie Ryskim)?”

uchwalił udzielić następującej odpowiedzi:

Przepisy art. 8 ust. 2a i 2b ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149 ze zm.) nie zawierają kryterium miejsca działalności  niepodległościowej, jako warunku  przyznania prawa do odszkodowania i zadośćuczynienia osobom represjonowanym przez radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości oraz organy pozasądowe. 

Uzasadnienie

Powyższe zagadnienie prawne, przedstawione Sądowi Najwyższemu w powiększonym składzie  na podstawie art. 59 § 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.), jako wymagające  usunięcia istotnych wątpliwości co do wykładni prawa -  wyłoniło się w następującej sytuacji procesowej: