Wyrok SN z dnia 5 maja 2009 r., sygn. I PK 11/09

Utrata przez pracownika szczególnego tytułu do wynagrodzenia wyż­szego niż przysługujące normalnie na danym stanowisku (jak prawo do wyna­grodzenia równorzędnego z dotychczasowym wynikające z art. 10 ust. 1b ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, jed­nolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.), uzasadnia dostosowanie w drodze wypowiedzenia zmieniającego jego wynagrodzenia do poziomu porów­nywalnego z zarobkami pracowników wykonujących podobne do niego zada­nia. Takie działanie pracodawcy jest także uzasadnione z punktu widzenia za­sady równego traktowania w zatrudnieniu, zgodnie z którą pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków (art. 11² k.p.).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (sprawoz­dawca), Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 maja 2009 r. sprawy z powództwa Marii B. przeciwko [...] Urzędowi Skarbowemu w K. o przywrócenie dotychczasowych warunków płacy, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu z dnia 25 września 2008 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu, pozosta­wiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka Maria B. żądała uznania wypowiedzenia warunków płacy z 3 stycz­nia 2008 r. za bezskuteczne. Sąd Rejonowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu oddalił to żądanie nie obciążając jej kosztami postępowania. Sąd Rejonowy ustalił, że powódka została z dniem 14 maja 2007 r. odwołana przez dyrektora Izby Skarbowej w P. ze stanowiska zastępcy naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K., a od 15 maja 2007 r. powierzono jej stanowisko starszego komisarza skarbowego w dziale Podatku Dochodowego od Podmiotów Gospodarczych. Sąd Okręgowy w Kaliszu [...] oddalił apelację powódki w części dotyczącej odwołania ze stanowiska zastępcy naczelnika, uznając jednocześnie, że zgodnie z art. 10 ust. 1b ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.) powódce należy się wynagrodzenie w wyso­kości uzyskiwanej przed odwołaniem do czasu utraty statusu pracownika mianowa­nego na podstawie art. 110 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 1218 ze zm.). Na tej podstawie od 1 stycznia 2008 r. jej stosunek pracy przekształcił się w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nie­określony. Dnia 3 stycznia 2008 r. naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w K., na mocy art. 42 § 2 k.p. wypowiedział powódce dotychczasowe warunki płacy, z zachowaniem dotychczasowego wynagrodzenia w wysokości 4.812,74 zł przez okres trzech mie­sięcy. Jako przyczynę wypowiedzenia pozwany wskazał zmiany organizacyjne oraz wynikającą z tego potrzebę uregulowania zasad wynagradzania pracowników za­trudnionych w Urzędzie, co miało polegać na zlikwidowaniu nieuzasadnionych wyko­nywanymi czynnościami rozbieżności w zakresie wynagradzania. Zmiany organiza­cyjne wprowadzone u pozwanego 1 stycznia 2008 r. polegały między innymi na li­kwidacji jednych i powołaniu nowych komórek organizacyjnych wraz z nowym roz­działem zadań w zakresie tzw. pionu podatków bezpośrednich. Wprawdzie powódka nadal pełni funkcję starszego komisarza skarbowego, jednak jej zadania i uprawnie­nia tak samo jak zadania nowo powstałej komórki zostały zmienione. Drugim czynni­kiem dokonanych „reform" była potrzeba uregulowania zasad wynagradzania pra­cowników [...] Urzędu Skarbowego w K., której nadrzędną ideą było ustalenie wyna­grodzenia na poziomie adekwatnym do wykonywanych zadań i porównywalnym z uposażeniem innych pracowników zatrudnionych na podobnych stanowiskach. Po­wódka przestała sprawować funkcję zastępcy naczelnika urzędu skarbowego i zmiana wynagrodzenia była również tym uzasadniona, że powódka nie powinna uzy­skiwać wynagrodzenia w takiej wysokości, w jakiej uzyskuje je przełożony. W świetle powyższych ustaleń Sąd uznał, że zaproponowane powódce warunki płacy były adekwatne do stażu jej pracy i odpowiadały jej kwalifikacjom zawodowym. Zwrócił uwagę, że w porównaniu z innymi pracownikami zatrudnionymi na podobnym stanowisku z podobnym zakresem obowiązków powódka miała jedno z najwyższych wy­nagrodzeń z mnożnikiem kwoty bazowej na poziomie 1,300. Wobec tego Sąd pierw­szej instancji uznał wypowiedzenie zmieniające za skuteczne, podyktowane obiek­tywnie uzasadnionym dążeniem pracodawcy do zapewnienia lepszej realizacji zadań stojących przed nim w sytuacji zmian organizacyjnych.