Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 8 listopada 1989 r., sygn. III CZP 76/89

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora Prokuratury Generalnej rozpoznał wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 1989 r. Nr Kw. Pr. 2/89/C o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania prawne:

1. „Czy w świetle ust. 8, 61 § 3 i 64 § 2 k.p.c. oraz art. 99 ust. 1 i art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. nr 3, poz. 6, z późn. zm.) samorząd mieszkańców miast działający przez Komitety Osiedlowe ma legitymację procesową do występowania do Sądu z powództwem o zaniechanie naruszenia środowiska na określonym terenie i przywrócenie stanu poprzedniego lub naprawienie wyrządzonych szkód oraz o zakazanie lub ograniczenie działalności zagrażającej środowisku?

2. Czy w świetle art. 99 ust. 1 powołanej ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska prawo wystąpienia z powództwem przysługuje jedynie organizacjom społecznym wymienionym w zarządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie ustalenia wykazu organizacji społecznych ludu pracującego, uprawnionych do występowania przed sądami w imieniu lub na rzecz obywateli (Mon. Pol. nr 22, poz. 167), czy też prawo takie przysługuje również innym organizacjom zainteresowanym ochroną środowiska ze względu na przedmiot swego działania?”