Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. IV KK 214/08

Art. 381 k.p.k. określa, że rozprawę rozpoczyna jej wywołanie, a następnie przewodniczący sprawdza obecność. Z kolei art. 384 § 1 k.p.k. wskazuje, że po sprawdzeniu obecności przewodniczący zarządza opuszczenie sali rozpraw przez świadków. Są to zatem wszystkie czynności, których przeprowadzane jest wymagane ustawą i które muszą być wykonane na rozprawie w jej stadium poprzedzającym otwarcie przewodu sądowego (art. 385 § 1 k.p.k.). Natomiast odebranie danych personalnych od oskarżonych jest czynnością przede wszystkim wspomagającą sprawdzenie obecności, gdyż pozwala ustalić, czy osoba, która stawiła się na rozprawie jest rzeczywiście tą, która na nią została wezwana. Zauważyć należy też, że co do zasady, nie jest to czynność nowa w toczącym się postępowaniu, gdyż dane te winny być już odebrane do protokołu przesłuchania podejrzanego i zostać opisane w akcie oskarżenia. (…) Nie można tym samym przyjąć, że pominięcie odebrania danych personalnych od oskarżonych w sytuacji, gdy sąd nie ma wątpliwości co do tożsamości tych osób, rodzi negatywne skutki dla toczącego się procesu, a zwłaszcza, że w ten sposób nie została przeprowadzona ustawowo wymagana część rozprawy.

Bezsprzecznie opieka na oddziale intensywnej terapii w zakresie zapewnienia stałej obserwacji pacjenta zawsze będzie lepsza niż na „zwykłym” oddziale pediatrycznym. Nie wolno jednak nie dostrzegać i tego, że w chwili przyjmowania pokrzywdzonej, Szpital miejscami na OIT nie dysponował. Można oczywiście przyjąć, jak czyni to skarżący, że w tej sytuacji powinna zostać podjęta decyzja o przetransportowaniu pokrzywdzonej do innego szpitala. W ślad jednak za tak postawioną tezą Prokurator nie przedstawił jakichkolwiek dowodów na to, że na oddziale intensywnej terapii innego - konkretnie wskazanego szpitala, było w tym czasie miejsce i był możliwy transport do niego bez stworzenia dodatkowego zagrożenia dla zdrowia pokrzywdzonej. Bez wykazania tych okoliczności nie sposób zasadnie stawiać zarzutu braku decyzji o umieszczeniu chorej w innym szpitalu.