Wyrok SN z dnia 2 grudnia 2008 r., sygn. III KK 227/08

Orzekając w przedmiocie wniosku o odszkodowanie i zadośćuczynienie spowodowane niewątpliwie niesłusznym tymczasowym aresztowaniem, ocenić należy odrębnie kwestię podstawy tego wniosku (podstawy odpowiedzialności), odrębnie zaś kwestię szkody jako przesłanki odpowiedzialności. Jest przy tym oczywiste, że zagadnienie szkody (majątkowej i niemajątkowej) aktualizuje się dopiero wówczas, gdy zostanie ustalone, że tymczasowe aresztowanie było niewątpliwie niesłuszne w rozumieniu art. 552 § 4 k.p.k. Nie można w związku z tym sensownie twierdzić, że aresztowanie nie było niewątpliwie niesłuszne, skoro wnioskodawca nie poniósł szkody.

Z uzasadnienia:

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.