Wyrok SN z dnia 1 lipca 2008 r., sygn. V KK 29/08

Zważywszy, że oskarżona, jako sędzia rozpoznająca rutynowo wnioski o stwierdzenie nabycia spadku, znała odnośne przepisy Kodeksu cywilnego, a krąg spadkobierców ustawowych w przedmiotowej sprawie nie był kwestią sporną, to ustalenie (…) że oskarżona przez przeoczenie, a więc nieświadomie pominęła uprawnienie spadkowe uczestniczki, jawi się jako zgoła dowolne.

Z uzasadnienia

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy w G. wyrokiem z dnia 20 listopada 2006 r., sygn. VII K 213/06, uznał oskarżoną L. S. za winną tego, że: w okresie od 24 czerwca 1996 r. do 9 marca 1998 r. w P. jako sędzia Sądu Rejonowego w P. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu w warunkach ciągu przestępstw określonych w art. 91 § 1 k.k. nieumyślnie nie dopełniła obowiązków sędziego, czym działała na szkodę interesu publicznego i prywatnego, wyrządzając istotną szkodę i tak:

w dniu 8 lipca 1996 r. w P., jako sędzia Sądu Rejonowego w P., rozpoznając w ramach swoich obowiązków służbowych sprawę z wniosku Z. D. o stwierdzenie nabycia spadku po W. D. sygn. akt III Ns 3185/96, nieumyślnie nie dopełniła obowiązków sędziego w ten sposób, że zaniechała badania autentyczności testamentu własnoręcznego złożonego przez wnioskodawcę, a w konsekwencji nie ustaliła rzeczywistego kręgu spadkobierców W. D. i wydała postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku przez Z. D. po W. D., czym wyrządziła istotną szkodę majątkową spadkobiercom ustawowym W. D. oraz istotną szkodę niemajątkową w działalności instytucji państwowej poprzez stworzenie przeświadczenia, że przy podejmowaniu decyzji nie kieruje się ona obowiązującymi przepisami, tj. czynu z art. 231 § 3 k.k.;