Wyrok SN z dnia 21 stycznia 2008 r. sygn. V KK 221/07

Warunkiem poprawienia w trybie art. 455 k.p.k. kwalifikacji prawnej w wyroku skazującym jest odwołanie się wyłącznie do ustaleń zawartych w określeniu przypisanego oskarżonemu czynu. Nie spełnia tego warunku wskazanie na ustalenia w opisie innego, pozostającego w zbiegu realnym, przestępstwa przypisanego oskarżonemu, bądź na ustalenia zamieszczone w uzasadnieniu wyroku.

Z uzasadnienia

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Co do zarzutu obrazy art. 455 k.p.k.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd Okręgowy prawidłowo postrzegał granice zaskarżenia wyroku sądu pierwszej instancji. Nie wychodzą one poza ramy zarzutu niewspółmierności kar wymierzonych za każde z przypisanych przestępstw i kary łącznej. Uznał jednak za niezbędne, przed rozstrzygnięciem w przedmiocie zasadności zarzutu, rozpoznając sprawę poza granicami zaskarżenia, na podstawie art. 455 k.p.k. poprawić kwalifikację prawną pierwszego z przypisanych oskarżonemu przestępstw. Uczynił to w przekonaniu, że ustalenia faktyczne poczynione przez sąd pierwszej instancji obligowały do wprowadzenia do kwalifikacji prawnej przepisu art. 65 § 1 k.k., a to z powodu przyjęcia, że oskarżony dopuścił się przypisanych mu oszustw w związku mającym na celu popełnienie przestępstw, co zgodnie z brzmieniem wymienionego przepisu pociąga określone skutki dla odpowiedzialności karnej. Ustalenie to sąd odwoławczy dostrzegł nie w opisie czynu zakwalifikowanego z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. lecz w redakcji czynu zakwalifikowanego z art. 258 § 1 k.k. Wskazał także na uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego, w którym eksponowano okoliczność, że oskarżony dopuścił się oszustw, działając w takim związku.