Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 23 stycznia 2008 r. sygn. II KK 309/07

Pomiędzy treścią orzeczenia a jego uzasadnieniem zachodzi sprzeczność uniemożliwiająca jego wykonanie. Z jednaj bowiem strony treść uzasadnienia w sposób jednoznaczny wskazuje, że intencją Sądu było orzeczenie środka karnego obejmującego zakaz o szerszym zakresie niż wprost to wynika z treści orzeczenia, z drugiej zaś, orzeczenie winno być wykonywane w taki sposób, jak wynika z jego treści.

Sprzeczność ta nie może być uznana za przyczynę odwoławczą o charakterze bezwzględnym wskazaną w art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k., ponieważ nie ma charakteru niejako wewnętrznego, w ramach treści samego orzeczenia, a dotyczy kolizji pomiędzy orzeczeniem a jego uzasadnieniem. Takie stanowisko konsekwentnie i wielokrotnie prezentowane było zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego, jak i doktrynie procesu karnego

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00