Wyrok SN z dnia 8 stycznia 2008 r., sygn. II PK 116/07

Korzystanie z uprawnień przyznanych przepisami prawa w związku z urodzeniem i wychowywaniem dziecka (art. 186 k.p.) nie może być uznane za obiektywną przyczynę ustalenia niższego wynagrodzenia w porównaniu do innych pracowników.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Krystyna Bednarczyk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Roman Kuczyński

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska

w sprawie z powództwa G. P. przeciwko Instytutowi [...] o odszkodowanie, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 8 stycznia 2008 r., na skutek skargi kasacyjnej pełnomocnika powódki radcy prawnego A. S. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 30 listopada 2006 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 lipca 2006 r. Sąd Rejonowy- Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił powództwo G. P. przeciwko Instytutowi [...] o odszkodowanie z tytułu dyskryminacji. Podstawą żądania było dyskryminowanie powódki z uwagi na płeć, wiek i stan rodzinny, co przejawiało się w znacznej dysproporcji w zarobkach (płaca powódki wynosiła 58% średniego wynagrodzenia pracowników) oraz w zaniechaniu skierowania powódki na szkolenie, z którego skorzystali pozostali pracownicy. Oceniając to żądanie Sąd Rejonowy uznał, że różnicując sytuację powódki w zakresie wysokości wynagrodzenia, czy też kierowania na szkolenia pozwany zastosował dopuszczalne prawnie kryteria pozytywne i nie zastosował zakazanych prawem kryteriów negatywnych. Odnosząc się do kierowania przez pozwanego pracownika na szkolenia należy zauważyć, iż powódka nie była jedyną osobą, która nie uczestniczyła w takim szkoleniu. Nadto działanie pracodawcy miało charakter jednostkowy, albowiem tylko raz nie dopuszczono powódki do odbycia takiego szkolenia. Nie mamy zatem do czynienia z intensyfikacją niekorzystnych dla powódki działań, które pozwalałyby przyjąć gorsze jej potraktowanie aniżeli pozostałych pracowników. Analizując zróżnicowanie wynagrodzenia powódki w stosunku do pozostałych pracowników, którzy mieli wyższe stawki wynagrodzenia, należy mieć na uwadze, iż ze względu na dość częste przebywanie powódki na urlopach wychowawczych w okresie od 1999 r. do 2003 r. pozwany był praktycznie pozbawiony możliwości obiektywnej oceny pracy powódki i podwyższenia jej wynagrodzenia.