Postanowienie SN z dnia 8 lipca 2008 r., sygn. II PZ 12/08

Na postanowienie sądu apelacyjnego-sądu pracy i ubezpieczeń społecz­nych odrzucające odwołanie od orzeczenia Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego.

Przewodniczący SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca), Sędziowie SN: Beata Gudowska, Andrzej Wróbel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 lipca 2008 r. sprawy z odwołania Grzegorza N. od orzeczenia Wyższej Komisji Dyscypli­narnej Służby Cywilnej z dnia 7 listopada 2007r. [...] na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 30 stycznia 2008 r. [...]

uchylił zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie 

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny w Gdańsku odrzucił odwołanie obwinionego Grzegorza N. od orzeczenia Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej wobec nieopłacenia odwołania opłatą podstawową przez jego pełnomocnika (adwokata). Wskazał, iż zgodnie z art. 93 ust. 3 ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o służ­bie cywilnej do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. W konsekwencji również przepisy ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w szczególności jej art. 35 ust. 1 o opła­cie podstawowej od apelacji w sprawach z zakresu prawa pracy. Skoro fachowy peł­nomocnik nie opłacił odwołania opłatą podstawową, to podlegało ona odrzuceniu na podstawie art. 130 § 3 k.p.c. i art. 373 k.p.c. w związku z art. 93 ust. 3 ustawy o służbie cywilnej i art. 35 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.