Postanowienie SN z dnia 18 marca 2008 r., sygn. II PZ 1/08

Pismem, które nie zostało należycie opłacone jest zarówno pismo, od którego w ogóle nie została uiszczona opłata lub opłatę uiszczono po upływie terminu, jak i pismo, od którego wniesiono opłatę w niepełnej wysokości, a także pismo, które zostało opłacone w inny sposób niż określony w § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 27, poz. 199) w związku z art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądo­wych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.).

Przewodniczący SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca), Sędziowie: SN Roman Kuczyński, SA Jolanta Pietrzak.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 marca 2008 r. sprawy z powództwa Mariusza P., Hanny P., Jadwigi P. i Marzanny H. prze­ciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Skarbu Państwa o za­płatę, na skutek zażalenia powodów Mariusza P. i Hanny P. na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy z dnia 19 listo­pada 2007 r. [...]

oddalił zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 listopada 2007 r., Sąd Okręgowy w Bydgoszczy od­rzucił skargi kasacyjne powodów Mariusza P., Hanny P. i Jadwigi P. z uwagi na ich nieopłacenie w terminie. Sąd Okręgowy wskazał, że pełnomocnik powodów, wyko­nujący zawód radcy prawnego, opłacił skargi kasacyjne opłatami podstawowymi w kwocie 30 zł w formie bezgotówkowej - przelewami z dnia 29 października 2007 r. Opłaty te uiszczone zostały wprawdzie z momentem wniesienia skarg kasacyjnych, jednak wadliwość tych czynności procesowych wynikała z faktu dokonania przele­wów bankowych na rachunek bankowy niewłaściwego Sądu. Strona powodowa do­konała bowiem wpłat na rachunek bieżący dochodów Sądu Rejonowego w Bydgosz­czy zamiast na rachunek Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. Tymczasem użyty w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2006 r. zwrot „wła­ściwy sąd”, na którego bieżący rachunek należy uiszczać opłaty sądowe, oznacza ten sąd, w którym - w przypadku opłat od środków odwoławczych (także nadzwy­czajnych środków zaskarżenia jak skarga kasacyjna) - dokonuje się wstępnych czynności sądowych, których celem jest sprawdzenie zachowania terminu ich wnie­sienia oraz warunków formalnych, prawidłowości i terminowości uiszczenia opłat. W przypadku skarg kasacyjnych jest to sąd drugiej instancji, za pośrednictwem którego wnosi się te skargi do Sądu Najwyższego. Skargi kasacyjne powodów opłacone zo­stały na rachunek bieżących dochodów tego sądu, który w niniejszej sprawie nie orzekał w pierwszej ani drugiej instancji. Okoliczność ta wskazuje, że skargi kasacyj­ne nie zostały właściwie opłacone i z tego względu na podstawie art. 398§ 2 k.p.c. w związku z art. 130 § 3 k.p.c. podlegają odrzuceniu.