Wyrok SN z dnia 21 czerwca 2007 r., sygn. I PK 1/07

Brak zdolności upadłościowej spółki cywilnej nie wyłącza stosowania ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85 ze zm.) do pracowników zatrudnionych przez wspólników takiej spółki w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.

Przewodniczący SSN Roman Kuczyński, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn, Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 czerwca 2007 r. sprawy z powództwa Bernadety R. przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych Biuru Terenowemu z siedzibą w S. o zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 4 lipca 2006 r. [...]

I. o d d a l i ł skargę kasacyjną,

II. zasądził od pozwanego na rzecz powódki 1.350 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka Bernadeta R. wystąpiła do pozwanego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych o zapłatę wynagrodzenia za pracę za marzec, kwiecień i maj 2002 r. oraz odprawy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Wskazała, że jej pracodawca Zakład Drzewny S.C. Tartak i Stolarnia K. w K. stał się niewypłacalny wskutek faktycznego zaprzestania działalności gospodarczej od 1 czerwca 2002 r., gdyż z dniem 31 maja 2002 r. zwolnił wszystkich pracowników. Sąd Rejonowy w Tychach wyrokiem zaocznym z 14 sierpnia 2002 r. zasądził na jej rzecz solidarnie od wspólników (spółki cywilnej) wynagrodzenie za pracę od grudnia 2001 r. do maja 2002 r. oraz odprawę pieniężną.

Sąd Rejonowy w Sosnowcu wyrokiem z 27 października 2005 r., na podstawie ustawy z 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 85 ze zm.; dalej powoływanej jako ustawa z 1993 r.) uwzględnił jej powództwo przeciwko pozwanemu Funduszowi o gwarantowane świadczenia, niewyegzekwowane od wspólników. Ustalił, że wspólnicy prowadzący Zakład Drzewny S.C. Tartak i Stolarnia K., nie dostosowali formy działalności do przepisów ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym i w związku z tym wpis dotyczący działalności spółki cywilnej został z urzędu wykreślony z dniem 1 stycznia 2001 r. Po tej dacie wspólnicy już jako osoby fizyczne nadal prowadzili działalność gospodarczą do 31 maja 2002 r. Z tym dniem nastąpiła likwidacja i zwolnienie pracowników z powodu zamknięcia zakładu. Pracownicy nie otrzymywali wynagrodzeń z powodu braku środków finansowych. W takim stanie faktycznym Sąd Rejonowy nie zgodził się z zarzutem pozwanego, iż niedostosowanie formy działalności do przepisów ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym pozbawiało pracowników prawa do zastępczej wypłaty świadczeń przez Fundusz (art. 1 i 2 ustawy). Wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej spółki cywilnej nie pozbawiało jej wspólników (osób fizycznych) przymiotu pracodawcy w rozumieniu ustawy z 1993 r. O konieczności dokonania zwolnień grupowych z przyczyn ekonomicznych - likwidacji zakładu - wspólnicy spółki cywilnej poinformowali urząd pracy, załączając wykaz pracowników do zwolnienia. Dniem wystąpienia niewypłacalności pracodawców powódki, wspólników spółki cywilnej, jest dzień 31 maja 2002 r., w którym zamknięto zakład i zwolniono pracowników.