Postanowienie SN z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. III SK 20/06
Niedopuszczalna jest rejestracja stowarzyszenia o nazwie „Związek Jedności Narodowości Śląskiej - Stowarzyszenie Osób Deklarujących Przynależność do Narodowości Śląskiej" (art. 14 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm. w związku z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, Dz.U. Nr 17, poz. 141 ze zm.).
Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski (uzasadnienie), Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 lutego 2007 r. sprawy z wniosku Związku Ludności Narodowości Śląskiej - Stowarzyszenia Osób Deklarujących Przynależność do Narodowości Śląskiej w Katowicach o wpis, na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 5 lipca 2006 r. [...]
oddalił skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I Przedmiot postępowania
1) Przedmiotem postępowania jest wniosek o rejestrację, polegającą na wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego, stowarzyszenia o nazwie „Związek Ludności Narodowości Śląskiej - Stowarzyszenie Osób Deklarujących Przynależność do Narodowości Śląskiej”.
II Podstawy prawne rozstrzygnięcia
2) Na szczeblu prawa europejskiego przede wszystkim w sprawie stosuje się art. 11 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm. - dalej: Konwencja). Konwencja ta ma pierwszeństwo przed ustawą (art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - dalej: Konstytucja). Ten przepis Konstytucji stanowi, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Umowa ta została ratyfikowana bez zgody Sejmu wyrażonej w ustawie, gdyż przed dniem wejścia w życie obecnie obowiązującej Konstytucji (17 października 1997 r.) prawo nie przewidywało tego trybu ratyfikacji umowy międzynarodowej. Mimo to przepis art. 91 ust. 2 Konstytucji odnosi się do powołanej Konwencji na mocy przepisów przejściowych Konstytucji. Według jej art. 241 ust. 1 „umowy międzynarodowe ratyfikowane dotychczas przez Rzeczpospolitą Polską na podstawie obowiązujących w czasie ich ratyfikacji przepisów konstytucyjnych i ogłoszone w Dzienniku Ustaw, uznaje się za umowy ratyfikowane za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie i stosuje się do nich przepisy art. 91 Konstytucji, jeżeli z treści umowy międzynarodowej wynika, że dotyczą one kategorii spraw wymienionych w art. 89 ust. 1 Konstytucji”. Przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 dotyczy zaś wolności, praw i obowiązków określonych w Konstytucji (w tym przypadku chodzi o art. 58 konstytucji, o czym niżej w pkt 5 uzasadnienia).