Wyrok SN z dnia 27 marca 2007 r., sygn. II PK 231/06

Skargi kasacyjnej nie można oprzeć na zarzucie niewłaściwej oceny do­wodów stanowiących podstawę ustaleń określonych faktów i zastosowania art. 381 k.p.c., w szczególności zaś na zakwestionowaniu oceny dowodów prowadzących do ustalenia przez sąd drugiej instancji, że strona przed sądem pierw­szej instancji nie miała możliwości powołania się na nowe fakty i dowody.

Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra (sprawozdawca), Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Jerzy Kuźniar.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 marca 2007 r. sprawy z powództwa Andreasa M. przeciwko ABN A.S. (Polska) SA w likwi­dacji w W. o wynagrodzenie, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2006 r. [...]

1. oddalił skargę kasacyjną,

2. zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.350 zł (tysiąc trzysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W imieniu powoda Andreasa M. wniesiona została skarga kasacyjna od wy­roku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2006 r. [...], którym Sąd ten zmienił (oddalając powództwo Andreasa M.), wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2005 r. [...].

Powód Andreas M. wniósł o zasądzenie kwoty 144.112,27 zł tytułem wynagro­dzenia za okres od dnia 1 lutego 2001 r. do 31 maja 2002 r. Powód był pracownikiem ABN A.S. (Polska) SA w likwidacji od 1 września 2000 r. Zajmował stanowisko dy­rektora sekcji analiz. Z dniem 31 maja 2002 r. powód rozwiązał stosunek pracy w drodze wypowiedzenia umowy o pracę. W umowie o pracę została określona wysokość wynagrodzenia, jakie miał otrzymywać. Podstawą do tego była uchwała Rady Nadzorczej pozwanej Spółki z dnia 1 września 2000 r. Zgodnie ze wskazanymi pod­stawami roczne wynagrodzenie powoda z tytułu umowy o pracę wynosiło kwotę stanowiąca równowartość w złotych 26.800 GBP i było płatne w równych ratach miesięcznych, według kursu średniego NBP obowiązującego na dzień sporządzenia listy płac. Wynagrodzenie to miało być wypłacane na koniec każdego miesiąca. Niezależnie od stanowiska dyrektora sekcji analiz powód pełnił także funkcję prezesa zarządu pozwanej spółki. Funkcja ta nie została objęta postanowieniami umowy o pracę. Z tego tytułu otrzymywał oddzielnie wynagrodzenie, którego wysokość została określona we wspomnianej uchwale Rady Nadzorczej z dnia 1 września 2000 r. Wynosiła ona rocznie kwotę stanowiącą równowartość 107.200 GBR i była płatna w równych miesięcznych ratach według średniego kursu NBP.