Wyrok SN z dnia 8 stycznia 2007 r., sygn. I PK 187/06

Zasadność wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony należy oceniać z uwzględnieniem łącznie wszystkich przyczyn wskazanych przez pracodawcę.

Od pracownika będącego strażnikiem miejskim pracodawca ma prawo wymagać zaangażowania w wykonywanie obowiązków oraz dyscypliny w stop­niu wyższym niż od innych pracowników.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza,

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Józef Iwulski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 stycznia 2007 r. sprawy z powództwa Anety B. przeciwko Straży Miejskiej w C. o przywróce­nie do pracy, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie z dnia 8 marca 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 lipca 2005 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie oddalił powództwo Anety B. przeciwko Straży Miejskiej w C. o przywrócenie do pracy. Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona od 2 czerwca 1997 r. na stanowisku patrolowego, a od 1 sierpnia 2000 r. na stanowisku starszego strażnika Straży Miejskiej w C. Powódka wykonywała swoje obowiązki w różnych oddziałach i referatach pozwanej, a z dniem 4 listopada 2003 r. została prze­niesiona do placówki przy ul. O. w C. z uwagi na niezadowalające wyniki pracy w poprzednich miesiącach. Zestawienie statystyczne wyników pracy powódki za 2003 r. uplasowało ją na przedostatnim miejscu wśród wszystkich pracowników pozwanej. Pismem z 30 marca 2004 r. powódkę poinformowano o niezadowalającej analizie wyników jej pracy. W dniu 10 listopada 2003 r. powódkę ukarano karą porządkową upomnienia za naruszenie ustawy o strażach gminnych w związku z jej niestosow­nym zachowaniem się podczas jednej z interwencji. Kara ta została uchylona prawo­mocnym wyrokiem sądu. W dniu 8 kwietnia 2004 r. powódka skierowała pismo do Komendy Wojewódzkiej Policji oraz zawiadomienie do Prokuratury Rejonowej w C. o popełnieniu przestępstwa przez kierownictwo Straży Miejskiej w C. mające polegać na nieujawnieniu i nieprzekazywaniu Policji spraw o przestępstwa ujawnione przez strażników miejskich. Prokuratura Rejonowa umorzyła postępowanie w tej sprawie z uwagi na brak znamion przestępstwa, a doraźna kontrola przeprowadzona przez Ś. Komendę Policji stwierdziła, że regulamin organizacyjny Straży Miejskiej nie zapew­nia prawidłowego obiegu dokumentacji. Na podstawie oceny realizacji zadań służbowych strażników pozwana negatywnie oceniła pracę powódki za okres od stycznia do września 2004 r., o czym dwukrotnie poinformowano powódkę w czerwcu i lipcu 2004 r. Statystycznie powódka w 2004 r. uplasowała się na ostatnim miejscu wśród strażników miejskich. W 2004 r. powódkę ukarano 3 karami porządkowymi. Powódka nie poprawiła jakości swej pracy, a w licznych pismach kierowanych do komendanta Straży Miejskiej kwestionowała kryteria oceny strażników, sugerując, że negatywna ocena jej pracy wiąże się z jej członkostwem w Niezależnym Związku Funkcjonariu­szy i Pracowników Straży Miejskiej, a także spowodowaniem u pozwanej w 2003 r. kontroli Państwowej Inspekcji Pracy. Powódka w sposób lekceważący i arogancki polemizowała z przełożonymi, zarzucając również, że negatywna ocena jej pracy w 2004 r. jest odwetem za skierowanie przez nią zawiadomienia do Prokuratury. W 2003 r. powódka przebywała na 11 zwolnieniach lekarskich przez 61 dni roboczych, a w 2004 r. na 17 zwolnieniach lekarskich przez 97 dni. Powódka nie informowała bezpośrednich przełożonych, że nie stawi się do pracy w związku z planowanymi (między innymi 24 grudnia 2004 r.) wizytami w stacji honorowego krwiodawstwa. W do­datku powódka pisemnie, w sposób arogancki podawała w wątpliwość kompetencje i doświadczenie zastępcy komendanta Straży Miejskiej oraz swojego przełożonego Tomasza P. Pismem z 17 września 2004 r. pozwana zawiadomiła reprezentującą powódkę organizację związkową o zamiarze wypowiedzenia jej umowy o pracę, a 21 września 2004 r. wypowiedziała powódce umowę o pracę, wskazując jako przyczyny złe i niedbałe wykonywanie pracy, negatywną ocenę pracy za 2003 r. i brak poprawy w 2004 r., nieuzasadnione pomówienie osób z kierownictwa o popełnienie przestępstwa, wysoką absencję dezorganizującą służbę, utratę zaufania z uwagi na postawę niedopuszczającą krytyki oraz brak woli zmiany pomimo uprzednio udzielanych kar porządkowych oraz ostrzeżenia o nieprzydatności do służby.