Postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. I CSK 330/06

1. W sprawie o uznanie wyroku zagranicznego sądu polubownego skarga kasacyjna jest dopuszczalna.

2. W postępowaniu o uznanie zagranicznego orzeczenia uczestniczą wszystkie osoby, które brały udział w postępowaniu zagranicznym w charakterze strony lub uczestnika postępowania. W postępowaniu tym przepisy o interwencji głównej i ubocznej nie mają zastosowania.

3. Wyrok nie może być wydany przez sędziego, który nie brał udziału w całej rozprawie bezpośrednio poprzedzającej jego wydanie (art. 323 k.p.c.).

Sędzia SN Józef Frąckowiak (przewodniczący, sprawozdawca)

Sędzia SN Grzegorz Misiurek

Sędzia SN Henryk Pietrzkowski

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku "E." S.A. z siedzibą w W. przy uczestnictwie "T.M.D." GmbH z siedzibą w B. z udziałem interwenienta ubocznego "E.T.", spółki z o.o. z siedzibą w W. o uznanie za skuteczny na obszarze Polski wyroku zagranicznego sądu polubownego, przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 18 stycznia 2007 r. skargi kasacyjnej interwenienta ubocznego od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2006 r.

uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 2 lutego 2005 r., zniósł postępowanie przed tymi Sądami i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W związku zapowiedzią wydawania w Polsce koncesji nowym podmiotom, które miałyby świadczyć usługi w sieciach komórkowych oraz rozszerzeniem udziału podmiotów zagranicznych w spółkach telekomunikacji komórkowej, "E." S.A. oraz "T.M.D." GmbH (dawniej "D."T.M.D."T.M." GmbH, dalej: "T.M.D.") wraz z innymi podmiotami zawarły w dniu 21 grudnia 1995 r. umowę wspólników oraz w dniu 20 grudnia 1995 r. umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działającej pod firmą "P.T.C.". W umowie wspólników określono m.in. warunki zbywania udziałów w "P.T.C.", uzależniając zbycie od wyrażenia zgody przez wszystkich członków rady nadzorczej tej spółki oraz zdefiniowano tzw. istotne naruszenie umowy i określono, co należy rozumieć przez istotne pogorszenie ekonomiczne strony. Ustalono także konsekwencje istotnego naruszenia umowy, które sprowadzały się do przyznania przez każdą ze stron nieodwołalnej opcji nabycia udziałów w spółce "P.T.C." po cenie ustalonej w umowie wspólników, w razie dopuszczenia się istotnego naruszenia umowy, prowadzącego do stanu istotnego pogorszenia ekonomicznego strony. Istotne naruszenie umowy miało zostać stwierdzone przez sąd arbitrażowy, a spory powstałe na podstawie lub w związku z tymi umowami zostaną rozwiązane, w miarę możliwości, drogą negocjacji pomiędzy wspólnikami. W przypadku, gdy negocjacje zakończą się niepowodzeniem oraz jeżeli wspólnicy nie postanowią inaczej, wszelkie spory pomiędzy wspólnikami oraz pomiędzy nimi a spółką powstałe na podstawie umów spółki albo w związku z innymi umowami odnoszącymi się do umowy spółki miały być ostatecznie i wiążąco rozstrzygane przez Sąd Arbitrażowy przy Federalnej Izbie Handlowo-Przemysłowej w Wiedniu, w składzie trzech arbitrów, z zastosowaniem regulaminu tego sądu. Podobnie brzmiącą klauzulę arbitrażową zawierała także umowa wspólników.