Postanowienie SN z dnia 28 czerwca 2006 r. sygn. V KK 491/05

1. Odmienna ocena znaczenia określonego faktu przez sąd odwoławczy, która wpłynęła na zmianę orzeczenia co do wymiaru kary, nie oznacza, że doszło do zmiany ustalenia faktycznego, przyjętego za podstawę zaskarżonego wyroku.

2. Zmiana wyroku, po rozpoznaniu apelacji na niekorzyść, polegająca na orzeczeniu przez sąd odwoławczy kary pozbawienia wolności w sytuacji, gdy sąd pierwszej instancji odstąpił od wymierzenia kary, nie narusza art. 454 § 2 k.p.k., jeśli dochodzi do niej przy niezmienionych ustaleniach faktycznych.

Przewodniczący: sędzia SN H. Gradzik (sprawozdawca).

Sędziowie SN: K Cesarz, H. Gordon-Krakowska.

Prokurator Prokuratury Krajowej: K Parchimowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Grzegorza T., oskarżonego z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 4 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 28 czerwca 2006 r., kasacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 17 marca 2005 r, zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w O. z dnia 4 stycznia 2005 r,

oddalił kasację (...).

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w O. w wyroku z dnia 4 stycznia 2005 r. uznał Grzegorza T. za winnego tego, że działając w zamiarze dokonania zabójstwa Artura B., w okresie od nieustalonej daty do dnia 18 marca 2003 r, w swoim mieszkaniu w P., wykonał ładunek wybuchowy w postaci puszki po farbie wypełnionej mieszaniną pirotechniczną w postaci prochu czarnego o wadze , przedmiotami metalowymi o wadze , z urządzeniem zwłocznym w postaci zegara mechanicznego i urządzeniem inicjującym w postaci żarówki ze zbitą bańką szklaną, a następnie w nocy z 18 na 19 marca 2003 r. podłożył tak wykonane urządzenie wybuchowe na parapecie sypialni mieszkania, w którym spał Artur B. i ustawił urządzenie zegarowe w ten sposób, by eksplozja nastąpiła około 6 w dniu 19 marca 2003 r., usiłując nieudolnie w ten sposób dokonać jego zabójstwa, lecz celu swego nie osiągnął z uwagi na wadliwe wykonanie urządzenia wybuchowego, które ze względu na zastosowanie baterii o zbyt niskim napięciu oraz wadliwe wykonanie połączeń lutowanych na wskazówkach zegara nie było zdolne do wywołania eksplozji - tj. popełnienia przestępstwa określonego w art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 148 § 2 pkt 4 k.k., i na podstawie art. 14 § 2 k.k. odstąpił od wymierzenia oskarżonemu kary.