Wyrok SN z dnia 4 stycznia 2006 r. sygn. III KK 83/05

Przepis art. 10 § 3 k.k., z którego wywodzi swoje stanowisko autorka kasacji, istotnie stanowi o obligatoryjnym obniżeniu górnej granicy ustawowego zagrożenia w odniesieniu do sprawców odpowiadających w warunkach określonych w art. 10 § 2 k.k. na podstawie kodeksu karnego. Jednakże punktem wyjścia do tego obniżenia jest sankcja przewidziana w części szczególnej kodeksu karnego (...). Zawarty w art. 54 § 2 k.k. zakaz orzekania kary dożywotniego pozbawienia wolności wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie stanowi podstawy do modyfikacji sankcji przepisu art. 148 § 2 k.k. poprzez wyeliminowanie z niej kary dożywotniego pozbawienia wolności, a tym samym nie wyklucza możliwości wymierzenia nieletniemu odpowiadającemu w warunkach art. 10 § 2 k.k. za takie przestępstwo kary 25 lat pozbawienia wolności.