Postanowienie SN z dnia 28 września 2006 r. sygn. I KZP 16/06

Sformułowanie „wydanie postanowienia o udzieleniu warunkowego zwolnienia” użyte w § 52 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2004 r. w sprawie czynności administracyjnych związanych z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności oraz dokumentowaniem tych czynności (Dz. U. Nr 15, poz. 142) oznacza wydanie postanowienia w tym przedmiocie, podlegającego wykonaniu (art. 9 § 2 k.k.w. oraz art. 154 § 1 k.k.w. w zw. z art. 162 § 2 zd. 2 k.k.w.).

Przewodniczący: Prezes SN Lech Paprzycki.

Sędziowie: SN J. Grubba (sprawozdawca), SA (del. do SN) M. Gierszon.

Prokurator Prokuratury Krajowej: A. Herzog.

Sąd Najwyższy - Izba Karna w sprawie Piotra M., po rozpoznaniu przedstawionego na podstawie art. 441§1 k.p.k. przez Sąd Apelacyjny w B., postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2006r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy pod pojęciem „wydania postanowienia o udzieleniu warunkowego zwolnienia”, o jakim traktuje § 52 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 13 stycznia 2004 r. w sprawie czynności administracyjnych związanych z wykonywaniem tymczasowego aresztowania oraz kar i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności oraz dokumentowaniem tych czynności (Dz. U. Nr 15 poz. 142) rozumieć należy wydanie przez sąd pierwszej instancji nieprawomocnej decyzji procesowej w tym przedmiocie, czy też decyzja o udzieleniu warunkowego zwolnienia, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 § 2 k.k.w., powinna być prawomocna lub też nieprawomocna, ale wykonalna, z mocy szczególnego unormowania ustawowego?”.