Uchwała SN z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. I KZP 54/05

W wypadku odbywania przez skazanego dwóch lub więcej nie podlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, warunkowe zwolnienie skazanego na zasadach określonych w art. 155 § 1 k.k.w. nie jest możliwe wtedy, gdy suma orzeczonych kar pozbawienia wolności przekroczyła 3 lata.

Przewodniczący: sędzia SN S. Zabłocki.

Sędziowie SN: P. Hofmański, W. Płóciennik (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Krajowej: A. Herzog.

Sad Najwyższy w sprawie Beaty G., po rozpoznaniu przedstawionego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Apelacyjny w K., postanowieniem z dnia 7 listopada 2005 r, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy w wypadku, gdy skazany odbywa dwie lub więcej niepodlegające łączeniu, odbywane kolejno kary pozbawienia wolności, z których żadna nie została orzeczona na okres powyżej trzech lat i jeżeli przerwa w wykonaniu tychże kar trwała co najmniej rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary, to może on być warunkowo przedterminowo zwolniony z odbycia ich reszty w trybie art. 155 § 1 k.k.w.?”

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

UZASADNIENIE

Zagadnienie prawne przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia sformułowane zostało przez Sąd Apelacyjny w K. w następującym układzie procesowym.

Beata G. została skazana wyrokami łącznymi Sądu Rejonowego w B.:

1. z dnia 16 grudnia 1999 r., na karę 3 lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresu tymczasowego aresztowania od dnia 23 listopada 1998 r. do dnia 4 marca 1999 r.;

2. z dnia 23 kwietnia 2003 r., na karę 3 lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem rzeczywistego pozbawienia wolności oraz kary już odbytej, tj. dnia 7 lipca 2000 r. i okresu od 31 października 2002 r. do 10 stycznia 2003 r.

W związku z tym, że opisane kary nie podlegają łączeniu, zgodnie z regułą zawartą w art. 80 § 1 k.k.w., ich wykonywanie rozpoczęto od kary opisanej w pkt 1, bowiem orzeczenie z dnia 16 grudnia 1999 r. uprawomocniło się jako pierwsze. Ze sporządzonego w dniu 20 lutego 2003 r. obliczenia kary wynika, że karę z tej sprawy wprowadzono do wykonania w dniu 10 stycznia 2003 r., a zważywszy na podlegający zaliczeniu na jej poczet okres tymczasowego aresztowania, jej koniec określono na dzień 1 października 2005 r. Obliczenie kary w drugiej sprawie sporządzono w dniu 30 maja 2003 r. Uwzględniając okresy podlegające zaliczeniu na poczet tej kary, jej bieg miał rozpocząć się w dniu 1 października 2005 r., a koniec przypaść na dzień 21 lipca 2008 r.