Wyrok SN z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. I PK 71/06

Stwierdzenie na podstawie art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) niezgodności z prawem uchwały rady gminy o powołaniu pracownika, które nastąpiło po rozwiązaniu z nim stosunku pracy, nie może być podstawą uznania za bezzasadne jego roszczeń dochodzonych z tytułu naruszenia przez pracodawcę przepisów dotyczących rozwiązywania umów o pracę.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Józef Iwulski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2006 r. sprawy z powództwa Wiesława K. przeciwko Urzędowi Gminy w J. o przywrócenie do pracy i zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 24 maja 2005 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2004 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Nowym Targu zasądził od pozwanego Urzędu Gminy w J. na rzecz powoda Wiesława K. kwotę 4.902 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem i oddalił powództwo w pozostałej części w zakresie żądania dopuszczenia do pracy i zasądzenia wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy. Sąd ustalił, że powód był zatrudniony od 4 czerwca 2001 r. jako sekretarz Gminy J. na podstawie powołania z mocy uchwały Rady Gminy. W dniu 27 października 22 r. został wybrany radnym innej gminy - Rady Gminy w U. W dniu 28 listopada 2002 r. Rada Gminy w J. podjęła uchwałę w sprawie odwołania powoda z funkcji sekretarza gminy. Pozwany Urząd Gminy pismem z dnia 6 grudnia 2002 r. wystąpił do Rady Gminy w U. o wyrażenie zgody na rozwiązanie umowy o pracę z powodem. Rada Gminy odmówiła wyrażenia takiej zgody. Mimo braku zgody pozwany poinformował powoda, że bieg okresu wypowiedzenia stosunku pracy związanego z odwołaniem rozpoczął się po upływie okresu niezdolności do pracy z powodu choroby. Stosunek pracy został rozwiązany z dniem 20 czerwca 2003 r. Wyrokiem z dnia 1 września 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny-Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy w J. z dnia 28 listopada 2002 r. w przedmiocie odwołania sekretarza Gminy J. Powołując się na ten wyrok powód w dniu 5 września 2003 r. zgłosił gotowość do podjęcia pracy, jednak nie został dopuszczony do pracy. Oceniając ten stan faktyczny Sąd uznał, że rozwiązanie z powodem umowy o pracę nastąpiło z naruszeniem art. 25 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), który to przepis wymaga zgody rady gminy na rozwiązanie stosunku pracy z radnym także wtedy, gdy stosunek pracy powstał na podstawie powołania. Jednakże konsekwencją odwołania było rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 72 § 1 k.p., gdyż zostało powodowi złożone oświadczenie o wypowiedzeniu umowy i umowa rozwiązała się z upływem okresu wypowiedzenia. Żądanie dopuszczenia do pracy i zapłaty wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy należało uznać za bezpodstawne, gdyż oświadczenie pozwanego, mimo że wadliwe, osiągnęło skutek prawny. Skoro po 20 czerwca 2003 r. strony nie nawiązały nowego stosunku pracy, bezzasadne jest żądanie dopuszczenia do pracy. Jedynym roszczeniem powoda mogło być roszczenie o odszkodowanie określone w art. 45 § 1 k.p. i w tym zakresie powództwo zostało uwzględnione.